*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار

داده های سال ۱۴۰۲ نشان می دهد ، ۵۴ درصد خانوارها تنها یک شاغل دارند، ۲۵.۵ درصد هیچ شاغلی ندارند و فقط ۱۷ درصد از خانواده‌ها دو شاغل و ۴ درصد سه شاغل یا بیشتر دارند. این آمار نشان‌دهنده وضعیت نگران‌ کننده توزیع اشتغال و درآمد در کشور است.

رهبران در ایران بسیار شعار داده و می دهند که تحقق رشد هشت درصد بدون نیاز به خارج و سرمایه گذاری خارجی امکان‌پذیر است.چنین ادعایی نه از نظر تئوری و نه از نظر سابقه و تجربه‌های عملی، ممکن نیست.
به گفته مقام‌های حکومت، از جمله رئیس‌جمهوری تحقق این رشد اقتصادی نیازمند دست‌کم ۱۰۰ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری خارجی است. حال آن‌که کل سرمایه‌گذاری خارجی انجام شده در ایران طی ۱۰ سال گذشته بنا به آمار رسمی در مجموع حدود ۲۵ میلیارد دلار است.
مرکز پژوهش‌های مجلس در گزارش مفصلی با بررسی تجربه تاریخی ۱۳ کشور، پیش‌شرط‌های رشد اقتصادی پایدار را در پنج ویژگی خلاصه کرده که ایران در حال حاضر هیچ کدام را ندارد: «ارتباط با جهان»، «ثبات اقتصاد کلان»، «ميزان بالای پس‌انداز و سرمايه‌گذاری»، «حاکم بودن مکانیسم بازار» و «داشتن دولت معتبر نزد مردم».
متوسط رشد اقتصادی ایران در ۱۵ سال گذشته کمتر از یک و نیم درصد است. با تداوم وضعیت موجود، چشم‌اندازی برای افزایش رشد اقتصادی قابل تصور نیست.
در سال‌های اخیر، تشدید بحران انرژی، قطعی برق و کمبود گاز و تعطیلی صنایع نیز به عوامل تهدیدکننده رشد اقتصادی در ایران اضافه شده است.
در این حال رسانه ها گزارش کردند که «محمدحسن ابوترابی‌فرد» امام جمعه موقت تهران گفته است : ما در بین ۱۰ کشوری که کمترین بدهی خارجی را دارند، از کمترین سطح بدهی خارجی برخورداریم.
او این مساله را یک فرصت برای تحقق رشد ۸ درصدی پایدار اقتصاد ایران می‌داند. این در حالی است که پایین بودن بدهی خارجی یکی از نشانگرهای بحران و یکی از موانع رشد اقتصادی است.
این درست است که ایران یکی از پایین‌ترین ارقام و نسبت‌های بدهی خارجی در سراسر جهان را دارد، اما این نشان‌دهنده انزوا بی‌اعتباری و ناتوانی ایران از جذب منابع مالی است.
بعد از شروع تحریم‌ها در ابتدای دهه ۱۳۹۰ میزان بدهی خارجی ایران کاهش چشمگیری پیدا کرده است. طبق آمار رسمی میزان بدهی خارجی ایران از بالای ۲۰ میلیارد دلار در ابتدای دهه ۹۰ به کمتر از ۶ میلیارد دلار در سال ۱۴۰۳ رسیده است.
این رقم کمتر از یک و نیم درصد تولید ناخالص داخلی ایران است، در حالی که در بسیاری از اقتصادهای پیشرفته این نسبت حتی بیش از ۱۰۰ درصد است.
در حال حاضر ایران در کنار ترکمنستان، الجزایر، برونئی، کیریباتی، گینه، بوتسوانا، جمهوری دموکراتیک کنگو، لیبی و چند جزیره کوچک، کمترین نسبت بدهی خارجی را در سراسر جهان دارد.
آقای ابوترابی‌فرد هم‌چنین گفته است که با وجود تحریم، ایران هم‌چنان از نظر تولید ناخالص داخلی بر اساس برابری قدرت خرید در رتبه بیست و دوم جهان قرار دارد.
طبق داده‌های صندوق بین‌المللی پول، ایران در سال ۲۰۲۳ میلادی از نظر تولید ناخالص داخلی بر اساس برابری قدرت خرید در رتبه ۲۳ قرار دارد؛ اما این همه ی ماجرا نیست.
اگر برابری قدرت خرید را از محاسبات حذف کنیم، مشخص می‌شود که ایران از جایگاه بیست و یکمین اقتصاد بزرگ جهان در سال ۲۰۱۱ میلادی به رتبه چهل و یکم سقوط کرده است.
شاخص‌های زیادی وجود دارد که نشان می‌دهد اقتصاد ایران در ۱۳ سال گذشته در مقایسه با کشورهای دیگر عقب افتاده است. از ابتدای سال ۲۰۱۱ تا ۲۰۲۳ میلادی اقتصاد ایران حدود ۲۶ درصد رشد کرده، در حالی که در این مدت اقتصاد ترکیه بیش از دو برابر و اقتصاد عربستان سعودی بیش از یک و نیم برابر شده است.
در این مدت نرخ رشد تجمیعی اقتصاد جهان ۵۱ درصد و نرخ رشد تجمیعی کشورهای خاورمیانه بیش از ۴۱ درصد بوده است.
از این هم خبر داشته باشید که گزارش جدید بانک مرکزی تصویری دقیق از وضعیت اقتصادی خانواده‌های ایرانی ارائه می‌دهد.
براساس این گزارش که شامل داده های سال ۱۴۰۲ است، ۵۴ درصد خانوارها تنها یک شاغل دارند، ۲۵.۵ درصد هیچ شاغلی ندارند و فقط ۱۷ درصد از خانواده‌ها دو شاغل و ۴ درصد سه شاغل یا بیشتر دارند. این آمار نشان‌دهنده وضعیت نگران‌ کننده توزیع اشتغال و درآمد در کشور است.
🔶 با سپاس از فکت نامه
برای مطالعه نوشته های نویسنده ،لطفا لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

https://www.threads.net/@raoufpishdar

*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار

ایرانیان پی برده اند که دیگر فرصتی برای تنفر ورزیدن ندارند، ایرانیان ضمن هوشیاری، هیچ کس را دشمن خود نمی دانند. با هیچ جنگ طلبی همراه نخواهند بود و کوتاه آن که، دیگر فرصت تنفر باقی نمانده است. یعنی مردم ایران وقت ندارند از کشوری یا این و آن متنفر باشند.

فهم این مهم برای تندروهایی که چهار دهه است زندگی و آسایش و امید به فردا را از ملت ایران گرفته اند، سخت است بفهمند : «صاحب ایران»، ملت ایران است و رئیس‌جمهوری منتخب، عالی‌ترین مقام رسمی است که به نمایندگی از ملّت علاوه بر ریاست قوه مجریه، مسئول اجرای قانون اساسی و مسئول و مجری پیاده سازی اراده ملّت است و باید طبق قانون اساسی خود را وقف خدمت به مردم، اعتلای کشور و حمایت از حقوق ملّت نماید و تحقق این مهم، در گروی تامین امنیت و رشد و توسعه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی و رفاه ملّت است.

علت و علل واکنش های تندروها چه از جانب ارگان رسانه ای یشان و چه دارندگان تریبون ها به مواضع رئیس جمهوری که تاکید کرده در بحث روابط خارجی حتی با آمریکا هم برای حل و فصل مسائل فی مابین آماده گفت و گو است، قابل درک می باشد. دوره تندروی ها تمام شده است! و دیگر نمی توان بر سفره مردم نشست و دست درازی کرد!

در این ارتباط و در ابتدای کلام اندک معترضین به مواضع اخیر رئیس جمهوری داير بر اصلاح روابط و تعاملات خارجی را ارجاع می‌دهم به مطالعه اصول؛ سوم ، ششم ، چهل و یکم ، پنجاه و ششم ، یکصد سیزده و یکصد و بیست و یکم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران که مسئولیت و حوزه وظایف ریاست جمهوری را از جمله در حوزه سیاست خارجی در بر می گیرند.
علت و علل واکنش های تندروها چه از جانب ارگان رسانه ای یشان و چه دارندگان تریبون ها به مواضع رئیس جمهوری که تاکید کرده در بحث روابط خارجی حتی با آمریکا هم برای حل و فصل مسائل فی مابین آماده گفت و گو است، قابل درک می باشد. دوره تندروی ها تمام شده است! و دیگر نمی توان بر سفره مردم نشست! و دست درازی کرد!
با تقویت سازوکارهای نظارتی داخلی و الحاق به این سازوکارها در سطح جهانی نمی توان در پشت شعارهایی پنهان شد که بهترین فرصت ها را به اختلاس گران و رانت خوران داد که یک نمونه آن پرونده در دست رسیدگی موسوم به چای گیت است که گوشه ای از عمق فساد در ساختار اداری کشور را نشان می دهد.
فسادی که در آن ۱۸۵۱ فقره رشوه، ۴۹۰ وزیر و مدیر درگیر، میلیون‌ها دلار، هزاران سکه، گوشی‌های لوکس و... ! مطرح است و اما این فقط نوک کوه یخ بود. چای دبش فقط یک پرونده قاچاق نبود، بلکه فسادی بود که از واردات تا بانکداری، همه‌جا ریشه دوانده است.
۶۹۶۱ فقره تسهیلات، ۵۴۱۳ وام بدون رعایت ضوابط بانکی، میلیاردها ریال تسهیلات صوری و بدون وثیقه! فساد بانکی، تسهیلات رانتی، دور زدن قوانین و یک سیستم فاسدکه خودش برای خودش فرش قرمز پهن کرده! است یک نشانه از صدها نشانه فساد گسترده در کشور است.
شفافیت در امور از همه مهم‌تر فرصت طلبی دین فروشان را که خود پرونده ها از رانت خواری کلان دارند، از آن‌ها خواهد گرفت که بیش از این دین‌داری مردم را به دنیا نفروشند .
رفتار سیاسی ایرانی ها نشان می دهد که با هر نوع استبدادی مخالف و با آن ستیز خواهند کرد. باور دارند که از پلیدی‌های استبداد یکی هم این است که شریف زیستن را مدام دشوارتر می‌کند. استبداد کارش تهی سازی جامعه از شرافت ! است.
ایرانی ها از شعارهای مرگ بر این و آن، کوبیدن به دهان این و آن و شعارهای جنگ طلبانه خسته شده اند. می دانند پشت پرده این جنگ طلبی ها چه کسانی خفته اند و افسار امور را در دست دارند،برای من‌ روشن و بلکه بدیهی است:
ایرانیان پی برده اند که دیگر فرصتی برای تنفر ورزیدن ندارند، ایرانیان ضمن هوشیاری، هیچ کس را دشمن خود نمی دانند. با هیچ جنگ طلبی همراه نخواهند بود و کوتاه آن که، دیگر فرصت تنفر باقی نمانده است. یعنی مردم ایران وقت ندارند از کشوری یا این و آن متنفر باشند.
برای مطالعه نوشته های نویسنده ،لطفا لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

https://www.threads.net/@raoufpishdar

*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار

خسته از کار صبح و رفت و آمد ها، میانه جمعیت نشستم. مراسم شروع شد. تلاوت آیاتی از قرآن، در مقدمه، سخنرانی این و آن، و همه چی گرم بود و صندلی هم نرم! گاهی یک چیزهایی به گوشم می خورد، که یکهو از صدای تکبیر جمعیت به خود آمدم...

سال ١٣۶٢ شمسی به این بهانه مدیر مرکز بودن در صدا و سیما را رها کردم و به خبرگزاری جمهوری اسلامی « ایرنا» رفتم که در آن‌جا بتوانم درد و دل مردم و مشکلات و مسائل آنان را بنویسم، حداقل یک خروجی ویژه برای مقامات داشتند که می شد بدون واسطه و سریع نظرات و خواسته های مردم را به اطلاع صاحبان مقام و منصب در بالاترین رده های مملکت داری رساند.
بهانه‌ و ادعای من در صدا و سیما این بود که آن‌جا حداکثر دور از جان همکاران صدا و سیمایی حمال دوربین و میکروفون خواهم شد که فقط باید بنویسم : وی گفت، وی افزود! و یا اگر سفری بود سوال همیشه ثابت و تکراری : بفرمایید هدف شما از این سفر چیست؟ و کلیشه کاری!
سال‌های ورودم به ایرنا کل ماهایی که کار میدانی خبر انجام می دادیم در شیفت بعد از ظهر که من آن‌ نوبت می رفتم، بیشتر از دو سه نفر نبودیم و خدا حفظ کند جمشید خان شفیعی سردبیر بعد از ظهر را که هر چه برنامه بود به ما می داد، فرق نمی کرد اجتماعی بود، یا سیاسی و یا فرهنگی! خاطرات این شکل کار کردن بماند شاید یک روزی!
خانه من آن سال‌ها مهرشهر کرج بود وسط یک بیابانی که نه آب بود، و آبادانی یش هم چند تا خانه! نه سرویسی، نه ماشین شخصی و نه مثل الان اتوبوس واحد و مترو!
صبح تا ساعت ٢ بعد از ظهر در یکی از مجموعه های نخست وزیری کار می کردم و بعد از ظهرها ایرنا! تا پاسی از شب
تمام انرژی من، همان کله سحر که ناچار بودم از مهرشهر به هر جان کندنی بود به تهران برسم، از دست می رفت!
آن روز مهندس میرحسین موسوی در دانشکده حقوق دانشگاه تهران سخنرانی داشت. من را هم برای پوشش آن فرستادند.
خسته از کار صبح و رفت و آمد ها، میانه جمعیت نشستم. مراسم شروع شد. تلاوت آیاتی از قرآن، در مقدمه، سخنرانی این و آن، و همه چی گرم بود و صندلی هم نرم! گاهی یک چیزهایی به گوشم می خورد، که یکهو از صدای تکبیر جمعیت به خود آمدم، چشمانم را باز کردم، جمعیت از صندلی خود بلند شده بود . من هم جو گیر شدم و چند تا تکبیر گفتم مثلا کسی نفهمد که من همه ی مراسم و سخنرانی ها را خواب بودم!
دست خالی که نمی شد برگردم. از این و آن به هر شکل و زبان بود، از سخنرانی مهندس محورهایی را گرفتم.
در این طور مواقع و مشابه آن که خبرنگار چیزی برای عرضه ندارد و یا آن برنامه بار خبری نداشته، بهترین کار نوشتن خبر به سبک تاریخی و وارد کردن حاشیه ها با یک تیتر جذاب است که خبر را مطول می کند تا به چشم بیاید ! و مهم‌تر این‌که دست خبرنگار پیش سازمان خبری اش و روابط عمومی ها و مقامات بالا و پایین خالی نیست.
و من این چنین کردم.

برای مطالعه نوشته های نویسنده ،لطفا لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

https://www.threads.net/@raoufpishdar

*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار

از روزی که استخراج رمز ارز مطرح شد، آشکار و پنهان ابتدا شایعه حضور چینی ها در ایران و استفاده از برق ارزان برای تولید رمزارز طرح شد و سپس انبوه ادعا و استدلال که پشت این استخراج با این حجم باید تشکیلات گسترده تری وجود داشته باشد که در عین حال آن‌قدر قدرت‌مند باشد که کس و یا سازمان و ارگانی نتواند مانع کارشان شود.

وزیر نیرو چهارشنبه ٢۶ دی‌ماه ١۴٠٣ در حاشیه جلسه هیات دولت خبر داد : تعداد خیلی زیادی ماینر که از شبکه برق به صورت غیر مجاز استفاده می کردند، شناسایی شدند. / ایرنا
او با این وصف توضیح نداد که با مزرعه های شناسایی شده چه کرده و مالک آن‌ها کدام شخص و یا شرکت و تشکیلاتی این چنین بوده است.
از روزی که استخراج رمز ارز مطرح شد، آشکار و پنهان ابتدا شایعه حضور چینی ها در ایران و استفاده از برق ارزان برای تولید رمزارز طرح شد و سپس انبوه ادعا و استدلال که پشت این استخراج با این حجم باید تشکیلات گسترده تری وجود داشته باشد که در عین حال آن‌قدر قدرت‌مند باشد که کس و یا سازمان و ارگانی نتواند مانع کارشان شود.

مجوز بخشی از این مراکز از سوی وزارت صمت و وزارت نیرو صادر شده و بخش هایی نیز با برق دزدی ماینینگ می‌کنند.

اطلاعات جسته و گریخته ولی عبور کرده از راستی آزمایی نشان می دهد که صدها مرکز ماینینگ با حداقل نیم میلیون دستگاه شبانه روز رمز ارز استخراج می‌کنند در حالی‌که چهل میلیون ایرانی زیر خط فقر قرار دارند.
مجوز بخشی از این مراکز از سوی وزارت صمت و وزارت نیرو صادر شده و بخش هایی نیز با برق دزدی ماینینگ می‌کنند.

قرائنی وجود دارد که احتمالاً طیف هایی از حکومت نیز در تلاشند امور جاری کشور و دور زدن تحریم ها را با توسل به ماینینگ حل و فصل کنند.

هر بیت کوین بیش از ۹۶ هزار دلار قیمت دارد و وقتی تبدیل به تومان شود، حدود ۸ میلیارد تومان می ارزد. این به قدری گران و اغوا کننده است که خدا و پیغمبر و ائمه که هیچ، اگر لازم شد ایران را نیز قربانی می‌کنند.
قرائنی وجود دارد که احتمالاً طیف هایی از حکومت نیز در تلاشند امور جاری کشور و دور زدن تحریم ها را با توسل به ماینینگ حل و فصل کنند.
در شرایطی که اوضاع کشور بشدت باعث رنج و سختی مردم شده است و کشور هر روز به بهانه ناترازی آب و برق و گاز و آلودگی هوا تعطیل است ، این مسئولیت مسعود پزشکیان رئیس جمهوری است که شاید با استناد به نهج‌البلاغه بتواند یک گام به سوی مردم برداشته و نام خود را در تاریخ ماندگار کند.
آقای پزشکیان بر اساس وعده هایی که به رای دهندگان خود داده به پرسش های ذیل پاسخ شفاف بدهد، وگرنه از سوگندها و وعده‌های خود عدول کرده است.
۱ - نام و شماره ثبت صد شرکت بزرگ استخراج رمزارز در وزارت صمت چیست؟
۲ - این صد شرکت استخراج رمزارز به کدام نهاد حکومتی تعلق دارند؟
۳ - آیا وزارت صمت و نیرو برای فعالیت همه ی این صد شرکت مجوز صادر کرده است یا به صورت خودسر فعالیت می کنند؟
۴ - برق مصرفی این صد شرکت چه نسبتی با برق تولیدی کشور دارد و با چه قیمتی و بر اساس کدام قانون مصوب به آن‌ها فروخته می‌شود ؟
۵ - آیا پول برق مصرفی در این چند ماه گران شدن رمزارز به حساب وزارت نیرو واریز شده است یا حساب های آن‌ها بدهکار است؟
۶ - سهم شرکت های متعلق به نهادهای تحت پوشش در میان رمزارزکارها چقدر است؟
۷ - آیا دولت پزشکیان موافق ادامه این روند است؟
۸ - آیا دولت مسعود پزشکیان مسئولیت عواقب فعالیت این همه مرکز استخراج رمزارز را در این شرایط بحرانی می پذیرد؟ بخصوص که با ادامه فعالیت صدها مرکز ماینینگ عملا برق کشورغارت می شود، رفاه و آسایش مردم با تهدید جدی مواجه است، عملا کشور تعطیل و فعالیت کارخانه ها متوقف شده است.

برای مطالعه نوشته های نویسنده ،لطفا لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

https://www.threads.net/@raoufpishdar

​​​​​​*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار

تهران از ناترازی ها در هر چه فکر و گمان کنید نمی تواند تنفس کند ولی شهرداری در یک سال گذشته ۶۰۵ میلیارد تومان از محل فروش طرح ترافیک به جیب زد / منبع «خانه اقتصاد» و در آن سو برای هر روز تعطیل ١٠٠ میلیارد تومان خسارت فقط به تهران وارد شده است.

برای تهران هیچ نشانه ای از حیات‌ نمانده است. اگر نبض تهران را بگیرید خواهید دید تهران، تنها موجودی است که ظاهر دارد و فقط با بزک است که نشان می دهند در این شهر می شود ماند و آلودگی تنفس کرد و با ناهنجارها سر و کله زد و البته زودتر مُرد!
تهران را آن‌هایی کُشتند و از نظر کیفیت زندگی آن‌را شبیه آشویتس کردند که آن‌را تا جایی که می شد دوشیدند. بدتر از بیروت که نزار قبانی شاعر بزرگ عرب در سوگ آن در سال‌های جنگ پانزده ساله خانگی /داخلی دهه ١٩٨٠ میلادی در سوگواره ای سرود :
بیروت زیبا رویی بود که وقتی به میدان اعدام بردندش، هیچ کس، حتی آن‌هایی که سال‌ها از آن کام گرفته بودند، حاضر به ضمانت آن نشدند، بیروت را مظلومانه اعدام کردند! و من اضافه می کنم و تهران را هم‌چنین!
تهران را به برج سازان که از رفقا بودند فروختند، به کارخانه های ورشکسته خودرو سازی که باز خودروی خارج از رده بیرون می دهند، به سوخت آلوده و بی کیفیت، به مافیایی که بر همه چیز شهر دست گذاشته حتی زباله! و سربازانش لشگر زباله جمع کن ها! از اتباع!

در حالی که در تهران مردم بی صدا از آلودگی هوا و عوارض آن مانند سرطان می میرند، شیرین عقل هایی را می بینم که در روزنامه یشان و تریبون هایی از آتش سوزی لس‌آنجلس و آوارگی مردم خوشحالند. به آن‌ها باید گفت :بر جایگاه خداوند تکیه نزنید - اونجا آمريکاست می‌دانند چیکار کنند برای دلار ۸۲ هزار تومانی گریه کنید ! که اگر امیدی به بهبود بود، کاملاً به باد داد.

تهران از ناترازی ها در هر چه فکر و گمان کنید نمی تواند تنفس کند ولی شهرداری در یک سال گذشته ۶۰۵ میلیارد تومان از محل فروش طرح ترافیک به جیب زد / منبع «خانه اقتصاد» و در آن سو برای هر روز تعطیل ١٠٠ میلیارد تومان خسارت فقط به تهران وارد شده است. / محسن پیرهادی، رئیس فراکسیون مدیریت شهری مجلس، پیدا کنید مدیر عاقل و حسابگر در مجموعه مدیریت پایتخت!
آمارهای به دست آمده از شاخص کیفیت هوای تهران در یک دهه گذشته نشان می‌دهد از ابتدای فروردین ۱۳۹۳ تا به ٢٣ دی‌ماه ١۴٠٣ شهر تهران تنها ۱۶۲ روز پاک را به خود دیده است. طبق این آمار مجموع روزهای قابل قبول، ۲,۵۷۹ روز، روزهای ناسالم برای گروه‌های حساس ۱,۰۸۸ روز، روزهای ناسالم ۱۱۵ روز و روزهای بسیار ناسالم ۳ روز بوده است./ آمار فکت، نهاد نظر سنجی دانشگاهی
وزیر بهداشت گفته است که سالانه ۵۰ هزار ایرانی بر اثر آلودگی هوا می میرند. و «از هر ۵ نفر زیر ۵۰ سال یک نفر دچار سرطان می‌شود.» /خسرونیا، رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران و « ۸ درصد جنین‌ها در ایران به‌خاطر آلودگی شدید هوا مرده به دنیا می‌آیند/گاز دی اکسید تهران ۳۷ برابر اصفهان است و
شاخص آلودگی برخی از محلات تهران به ۲۰۷ رسیده است.» /محمد درویش استاد دانشگاه و فعال محیط زیست
برای من قابل فهم نیست، عددی که به عنوان سقف فوتی ها و سقف خسارت های مالی ناشی از آلودگی هوا تعیین شده چیست و چند نفر در سال باید بمیرند و چند میلیارد تومان و دلار به خسارت های کنونی افزوده شود که تصمیم گیران به این نتیجه برسند که باید مشکل را ریشه ای حل کرد و نه با تعطیلی های موقت و به امید باد نشستن! که انتقال بحران از نقطه ای به نقطه ای دیگر است!
آلودگی هوا در ایران، خبر جدیدی نیست، اما بد نیست بدانید که همین امروز - یک‌شنبه ٢٢ دی‌ماه ١۴٠٣ - که هوای تهران با شاخص آلودگی ۱۶۹ ناسالم است، هوای لس آنجلس علی‌رغم تداوم آتش‌سوزی، با شاخص کیفیت ۳۹ سالم است. / روزنامه شرق
در حالی که در تهران مردم بی صدا از آلودگی هوا و عوارض آن مانند سرطان می میرند، شیرین عقل هایی را می بینم که در روزنامه یشان و تریبون هایی از آتش سوزی لس‌آنجلس و آوارگی مردم خوشحالند. به آن‌ها باید گفت :بر جایگاه خداوند تکیه نزنید - اونجا آمريکاست می‌دانند چیکار کنند برای دلار ۸۲ هزار تومانی گریه کنید ! که اگر امیدی به بهبود بود، کاملاً به باد داد.

برای مطالعه نوشته های نویسنده ،لطفا لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

https://www.threads.net/@raoufpishdar

*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار
از روزی که «شینزو آبه» نخست وزیر فقید ژاپن پیام ویژه دونالد ترامپ را به ایران آورد و ما حاضر به حتی دریافت آن نشدیم، ۵ سال گذشت. آن زمان دلار آمریکا ١١ هزار تومان ارزش داشت. ترامپ دوباره به کاخ سفید برگشته است.

نه جنگ می کنیم و نه گفت و گو ، بیشترین خسارت را به ایران وارد کرده است . پول ملی هر کشوری، ناموس آن کشور است، ارزش ریال به حدی کاهش یافته که برای خرید یک سکه طلای هشت گرمی باید یک فرغون اسکناس بُرد!

از روزی که چند تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در صحن مجلس نسخه فرضی برجام را آتش زدند، و مرگ بر آمریکا گفتند، ٧ سال گذشت.
از روزی که خانم مادلین آلبرایت وزیر امورخارجه بارک اوباما در استقبال از محمد خاتمی رئیس جمهوری پای صحبت او در نشست سالیانه مجمع عمومی سازمان ملل نشست،همان نشستی که خانم آلبرایت به صراحت پذیرفت و اعتراف کرد دولت آمریکا سال‌ها در امور ایران دخالت کرده و دولت مردمی مصدق را ساقط کرده است هم، سال‌ها گذشت.
از پنهان شدن حسن روحانی به بهانه دستشویی رفتن در سازمان ملل برای رو به رو نشدن با رئیس جمهوری آمریکا و آن تلفن ١۵ دقیقه ای و صحبت روحانی و اوباما تا خیلی اتفاق های دیگر که رسانه ای نشد، هم سال‌ها گذشت بی آن‌که از این فرصت ها استفاده ای که شایسته است، برده شود و تندروها حالا روشن تر شده که چه جنایت هایی در حق مردم کردند!
نه جنگ می کنیم و نه صحبت، بیشترین خسارت را به ایران وارد کرده است . پول ملی هر کشوری، ناموس آن کشور است، ارزش ریال به حدی کاهش یافته که برای خرید یک سکه طلای هشت گرمی باید یک فرغون اسکناس بُرد!
در ۶ سال از آن حرکت مجلس :
🔗 ارزش ریال بیش از ۱۲ برابر سقوط کرد ولی ارزش سهام آمريکا بیش از دو برابر بزرگتر شد!
🔗در این ۶ سال اقتصاد ایران بیش از ٧٠ درصد سقوط کرد ولی ارزش اقتصاد آمريکا بیش از ۱۰۰ درصد بزرگتر شد!
🔗در این ۶ سال تورم در ایران بیش از سه برابر شد ولی تورم در آمريکا هم‌چنان حوالی ۲-۳ درصد می باشد!
🔗در این ۶ سال تنها دستاورد نمایندگان مجلس پیگیری لوایح عفاف و حجاب و فیلترینک بود، ولی آمريکا با گسترش هوش مصنوعی بزرگترین گپ تکنولوژی را ایجاد کرد !
🔗در این ۶ سال مردم ما بیش از ۶٠٠ درصد فقیر تر شدند ولی مردم آمريکا بیش از ١٠٠ درصد پولدارتر !
🔗در این ۶ سال انتظار خرید مسکن در ایران به بیش از ۲۰۰ سال رسید ولی در آمریکا خرید ملک به چند دقیقه !
🔗در این ۶ سال خودرو و مایحتاج و کالاهای اساسی بیش از ٢٠ برابر شد ولی در آمريکا همان قیمت ۶ سال پیش !
🔗در این ۶ سال آمریکا با تحریم هایش تمام شاهرگ های اقتصادی کشور را بست ولی ما حتی نتوانستیم نفت را با قیمت جهانی بفروشیم !
باقی تغییرات را خودتان اضافه کنید!
در شرایطی که حتی یک دلار سرمایه‌گذاری خارجی‌ برای ایران با ارزش و حیاتی است، بنا بر آمار رسمی میزان سرمایه‌گذاری خارجی در سالی که گذشت به کمترین میزان در ۲۱ سال اخیر رسید!

سال ۱۳۷۶ ، قیمت هر دلار حدود ۴۸۰ تومان بود و حالا بعد از تنها ۲۷ سال دلار به بالاتر از ٨٠ هزار تومان رسیده است، یعنی ۱۷۱ برابر! که احتمالاً حتی اصحاب کهف نیز چنین چیزی را تجربه نکردند.

به صراحت و بدون تعارف باید گفت که اقتصاد ایران اگر دَر بر همین پاشنه بچرخد، به زودی به خاک می‌افتد و حاکمیت باید موفق شود تحریم ها را حذف و یا حداقل کاهش دهد و اصلاحات عمیق ساختاری اقتصادی انجام دهد.
بر اساس برآوردهای کارشناسان، زیان ناشی از تحریم ها، سالانه ۱۰۰ میلیارد دلار است؛ سوال این است که حد ضرر تحریم ها کجاست؟ سالانه باید به چه عددی از ضرر برسیم که بگوییم حالا به نقطه "حد ضرر" رسیدیم و باید مجموعه ای از تدابیر را برای عادی سازی روابط با دنیا که مقدمه رفع تحریم هاست، تمهید کنیم.
سال گذشته، پژوهشی رسمی و ملّی با عنوان «موج چهارم پیمایش ملّی ارزش‌ها و نگرش‌های ایرانیان» انجام شد که خلاصه خروجی اش این بود: ۹۲ درصد مردم ایران از وضع موجود ناراضی هستند و فقط ۸ درصد وضع موجود را قابل قبول می دانند.
سوال این که چند درصد از مردم یک کشور باید از وضع موجود ناراضی باشند تا این نتیجه حاصل شود که باید روش های حکمرانی را تغییر داد؟ حد ضرر نارضایتی عمومی چه عددی است؟
بسیاری از شرکت های ایرانی، نیروهای خود را به دلیل مهاجرت شان از دست می دهند و نمی توانند جایگزین کنند. رئیس کمیسیون بهداشت مجلس اعلام کرده که تنها در ۲ سال گذشته، ۱۰ هزار پزشک از ایران مهاجرت کرده اند و کار به جایی رسیده که در برخی استان های کشور حتی یک جراج قلب هم نمانده است. مهاجرت ایرانیان، تنها محدود به متخصصان آکادمیک نیست و کارشناسان فنی و کاربلدهای تجربی از تعمیرکار و باغبان گرفته تا راننده جرثقیل و آشپز از کشور می روند و ایران، رسماً دارد از سرمایه انسانی تهی می شود.
حد ضرر این پدیده کجاست؟ مثلاً باید سالی چند پزشک از ایران بروند تا سیاست‌ گذاران به این جمع بندی برسند که دیگر بس است و باید طور دیگر حکمرانی کرد تا ایرانی در ایران بماند؟
وزیر بهداشت گفته است که سالانه ۵۰ هزار ایرانی بر اثر آلودگی هوا می میرند. او خسارت ناشی از آلودگی هوا را نیز بین ۱۲ تا ۲۰ میلیارد دلار ذکر کرده است. سوخت کم کیفیت خودروها، تکنولوژی قدیمی موتورها، خودروها و کارخانه ها، مازوت سوزی در نیروگاه ها، فلرسوزی در صنعت نفت و ... همه و همه دست به دست هم داده اند تا در شهرهای ایران هولوکاستی دائمی برقرار شود.
عددی که به عنوان سقف فوتی ها و سقف خسارت های مالی ناشی از آلودگی هوا تعیین شده چیست و چند نفر در سال باید بمیرند و چند میلیارد دلار به خسارت های کنونی افزوده شود که تصمیم گیران به این نتیجه برسند که باید مشکل را ریشه ای حل کرد و نه با تعطیلی های موقت و به امید باد نشستن!

حد ضرر در آموزش و پرورش کجاست؟سرمایه های آینده این کشور باید تا چه مرحله ای بسوزند که مشخص شود روش های کنونی باید تغییر کند؟

طبق اعلام مرکز آمار ایران، سال گذشته ۹۳۰ هزار دانش آموز ایرانی ترک تحصیل کرده اند که نسبت به سال قبل تر، ۲ در صد افزایش داشته است. سطح علمی دانش آموزان ایرانی نیز در طول سال های اخیر، دچار افت شده است به طوری که در آخرین آزمون بین‌المللی تیمز، دانش آموزان ایرانی در بین ۵۸ کشور، رتبه ۵۴ را به دست آورده اند، جایی نزدیک قعر جدول!
حد ضرر در آموزش و پرورش کجاست؟سرمایه های آینده این کشور باید تا چه مرحله ای بسوزند که مشخص شود روش های کنونی باید تغییر کند؟
سال ۱۳۷۶ ، قیمت هر دلار حدود ۴۸۰ تومان بود و حالا بعد از تنها ۲۷ سال، دلار به بالاتر از ٨٠ هزار تومان رسیده است، یعنی ۱۷۱ برابر! که احتمالاً حتی اصحاب کهف نیز چنین چیزی را تجربه نکردند.
سوال اینجاست که حد ضرر افت مستمر ارزش پول ملی چه عددی است و مشخصاً هر دلار در ایران باید به چه قیمتی برسد که بگویند بس است؛ باید چاره ای اساسی اندیشید!
آنچه نوشته شد، مشتی نمونه خروار از "حدضرر" هایی که تعیین نشده اند و می توان بدان ها پدیده های متعدد و مهمی که قابل اندازه گیری و عدد دهی هستند، مانند فرونشست زمین، بی آبی، کاهش سرمایه گذاری خارجی، کاهش درآمد سرانه، کاهش سرمایه اجتماعی، تعطیلی و نیمه تعطیلی واحدهای صنعتی، آلودگی های غذایی، طلاق، خودکشی، بیابان زایی، تلفات رانندگی، جرم و جنایت، افت گردشگری، فرسودگی ناوگان حمل و نقل و ... را افزود و درباره تک تک شان پرسید که حدد ضررش کجاست؟
🔶 منابع آماری : مرکز آمار ایران - مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی - خبرگزاری جمهوری اسلامی «ایرنا» - خبرگزاری دانشجویان ایران «ایسنا» - سایت عصر ایران و فکت نامه
برای مطالعه نوشته های نویسنده ،لطفا لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

https://www.threads.net/@raoufpishdar

*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار

به محض آن‌كه جمعیت را ديدم فوراً از ماشين پياده شدم و بى سيم موتورولا تخته آجری را زیر لباسم پنهان كردم و همين موقع بود كه چشم جمعيت به ماشين ما افتاد كه آنتن بى سيم هم آن‌را كاملاً تابلو كرده بود.

ميانه دهه ١٣۶٠ اولين تظاهرات خيابانی كه در آن شعارهاى بسيار، بسیار تندی هم عليه مسوولين داده شد ، تظاهراتی بود كه در منطقه سيزده آبان در جنوب تهران و آن‌هم ظاهراً در اعتراض به فقر امكانات و خدمات شهرى دراين محله صورت گرفت و گروهك ها هم براى تعرضاتی به امكانات عمومى به تحريك مردم پرداختند.
به دستور مرحوم احمد بورقانی كه معاون خبری بود و نيز آقاي جمشید شفيعی سردبير بعد از ظهرهای آن سال‌های خبرگزاری جمهوری اسلامی - ايرنا بلافاصله عازم منطقه شديم .

آن روز به محض آن‌كه به منطقه سيزده آبان رسيديم از دور جمعيت زيادى را ديدم كه به سمت شمال خيابان در حركت بودند و شعارهاى تندی هم مى دادند، مرده باد، زنده باد، مرگ بر، مرگ بر!

من و بهرام حسن زاده دو خبرنگار و حسن آقاى چپی عكاس و آقای ملكی (عموملكی - به احترام سن و سالشان عمو می گفتیم )‌راننده گروه بود، با همان پيكان قهوه اى معروف خبرگزارى كه آنتن بى سيمش هم روى در صندوق عقبش نصب بود .
اين ماشين همان‌طور كه بعضى وقت ها كارگشا بود ، بعضى وقت ها هم واقعاً مصيبتی بود!
آن روز به محض آن‌كه به منطقه سيزده آبان رسيديم از دور جمعيت زيادى را ديدم كه به سمت شمال خيابان در حركت بودند و شعارهاى تندی هم مى دادند، مرده باد، زنده باد، مرگ بر، مرگ بر!
براى ما كه بچه نهادی شناخته مي شديم، صبح ها در مجموعه ای از نخست وزیری کار می کردم و بعد از ظهرها ایرنا، اصلاً قابل تحمل نبود با اين وصف من بايد كار خبرى خودم را انجام مى دادم . آن روز من صورتم را اصلاح كرده بودم و محاسن خيلى كمتری داشتم .
به محض آن‌كه جمعیت را ديدم فوراً از ماشين پياده شدم و بى سيم موتورولا تخته آجری را زیر لباسم پنهان كردم و همين موقع بود كه چشم جمعيت به ماشين ما افتاد كه آنتن بى سيم هم آن‌را كاملاً تابلو كرده بود.
جمعيت به طرف ماشين هجوم آورد و من تنها ديدم كه بهرام حسن زاده – حسن چپی و عمو ملكی توى آن پريدند و عمو ملكی هم گاز ماشين را گرفت و حالا نرو كی برو و جمعيت كه دنبال ماشين مى دويد نتوانست به آن برسد.
من مانده بودم و يك بيسيم و جمعيتی كه اگر احتمالا مى فهميدند كه من از آن‌ها نيستم تكه بزرگم ،‌گوشم بود‌!
آن طرف خيابان كارخانه اى بود . درش بسته بود. چندين بار در زدم تا اين‌كه نگهبان كارخانه در را بازكرد . درحالى كه گوشه بيسيم و آنتن آن‌را عمداً نشان مى دادم از او خواستم كه به من اجازه دهد تا تلفنى بزنم. آن بنده خدا هم كه فكر می كرد من مامور هستم و احتمال مامور امنیتی! در كمال احترام و در نهايت همكارى، من را به نزد مدير كارخانه كه در دفترش كار مى كرد، برد و گفت :‌آقا ! ايشان مامور هستند و مى خواهند تلفنى بزنند.
و عبارت " مامور ! " را كمى قوى تر و به اصطلاح معنى دار ادا كرد . آقاى مدير
كه معلوم بود كاملاً هوای دست و پايش را دارد ! با نهايت احترام من را سمت تلفن راهنمایی كرد و خودش هم محل را ترك كرد تا من راحت تر بتوانم "گزارش! " كنم.
من هم با خيال راحت و درحالى كه بيرون از كارخانه هم‌چنان صداى جمعيت مى آمد كه شعار مى داد و صداى تيراندازی هايى نيز شنيده مي شد ، به خواندن خبرهايم پاى تلفن پرداختم و دوستان اتاق خبر هم زحمت نوشتن آن را كشيدند . خبرم كه تمام شد قبل از آن‌كه خداحافظی كنم صداى "بهرام حسن زاده " را شنيدم كه اتاق خبر را پيج مى كرد تا خبرش را بخواند و وقتى آقاى شفيعی سردبير با او صحبت كرد گفت كه به سمت بهشت زهرا (س) گريخته اند و آقاى شفيعی هم ضمن خسته نباشيد به او و همكارم "‌حسن چپی " از آن‌ها خواست به سازمان بازگردند.
#خاطرات

🟡 برای مطالعه نوشته های نویسنده ،لطفا لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

https://www.threads.net/@raoufpishdar

*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار

مطابق با قوانین و مقررات حاکم بر تجارت جهانی و حقوق بین الملل، دولت سوریه که عوض شده به این معنی نیست که سوریه از بین رفته، دولت قبل روابطی با دولت ایران داشته و ممکن است دولت جدید که سر کار می‌آید روابطی کمتر یا بیشتر از دولت قبلی با دولت ایران داشته باشد.

با سقوط بشار اسد از قدرت در سوریه و روی کار آمدن یک جریان نظامی و سیاسی که تا به این‌جا روش شده کم و بیش با ایران زاویه خواهد داشت، یک سوال بیش از هر چیز پرسیده می شود و آن سرانجام و سرنوشت میلیاردها دلار طلب ایران از سوریه و سرمایه گذاری در این کشور است.
برای طرح این مسأله باید منتظر ماند تا تحولات در سوریه از حالت عدم قطعیت خارج شود و به یک ثبات سیاسی برسد که زمانی فعلا برای آن قابل تصور نیست.

ایران فقط با دولت بشار اسد رابطه نداشته با کشوری به اسم سوریه رابطه داشته‌است. لذا در وهله اول باید این مساله اساسی حل شود و ایران و سوریه روابط دیپلماتیک‌شان را از سر بگیرند.

مطابق با قوانین و مقررات حاکم بر تجارت جهانی و حقوق بین الملل، دولت سوریه که عوض شده به این معنی نیست که سوریه از بین رفته، دولت قبل روابطی با دولت ایران داشته و ممکن است دولت جدید که سر کار می‌آید روابطی کمتر یا بیشتر از دولت قبلی با دولت ایران داشته باشد.
مطالبات ایران از سوریه باید بررسی شود که چه نوع مطالباتی است و در یک قرارداد رسمی انجام‌شده یا نه؟ مطالباتی که به صورت رسمی و طی یک قرارداد انجام شده، مربوط به سرمایه‌گذاری یا هر روش دیگری طبق اسناد رسمی است و نشانگر این است که ایران آن‌جا مطالبه‌ای دارد.
ایران فقط با دولت بشار اسد رابطه نداشته با کشوری به اسم سوریه رابطه داشته‌است. لذا در وهله اول باید این مساله اساسی حل شود و ایران و سوریه روابط دیپلماتیک‌شان را از سر بگیرند.
ایران هزینه ها و سرمایه گذاری های زیادی از نفت رایگان در حمایت از سوریه برای پشتیبانی از ایران در جنگ تحمیلی، تا هزینه‌های نظامی و امنیتی، کمک‌های «بشردوستانه»، پروژه‌های عمرانی، صادرات و واردات و حتی راه‌اندازی کارخانه‌ خودروسازی در سوریه انجام داده است.
برخی نماینده‌های ادوار مجلس به رقم ۳۰ میلیارد دلاری از هزینه کردهای ایران در سوریه اشاره کرده‌اند و برخی گزارش‌ها نیز از صرف سالانه ۶ تا ۱۵ میلیارد دلار برای حمایت از رژیم اسد یاد می‌کنند.
هزینه کرد های ایران در سوریه متنوع و به گزارش رسانه ها از جمله شامل واگذاری ۶۵ هزار دستگاه خودرو تولید کارخانه ایرانی به‌صورت قسطی به مردم سوریه می شود و به علاوه ادعا می شود یک بانک ایرانی بیش از ۴۰۰ هزار مورد وام مسکن به‌صورت قرض‌الحسنه به مردم سوریه پرداخت کرده که این بانک هم ورشکسته شده و بدون دریافت حتی یک قسط سوریه را ترک کرده است.
آن‌چه این ادعا را حداقل در مورد خودرو تقویت می کند، گران شدن بدون مقدمه خودرو در ایران بعداز خروج از سوریه است که یک شبه تا ۲۰۰ میلیون تومان به قیمت رسمی آن افزوده شد.
روابط تجاری ایران و سوریه طی سال‌های اخیر با توجه به تحریم‌های بین‌المللی ایران و جنگ داخلی در سوریه همواره با نوسانات بسیاری روبرو بوده است و در مقاطعی شاهد قطع تجارت میان دو کشور بوده‌ایم. با این شرایط می‌توان گفت به طور کلی، مناسبات تجاری ایران و سوریه در دوره بشار اسد در یک چارچوب وسیع‌تر از همکاری‌های سیاسی و امنیتی شکل گرفته بود و این روابط برای هر دو کشور در راستای منافع استراتژیک و اقتصادی قرار داشت .
هر دو کشور ایران و سوریه همواره توسعه روابط تجاری را در دستور کار خود داشتند . ایران برای سال جاری هدف صادراتی ۵۰۰ میلیون دلاری به سوریه را تعیین کرده بود.
برای ایران در شرایط ویژه اقتصادی اش هر مقدار ارز که به کشور وارد یا بازگردانده شود ، با ارزش است. آمار رسمی نشان می دهد که فشارهای تحریم سبب شده تا از میزان سرمایه‌گذاری خارجی‌ در ایران کاسته شود و لذا حاکمیت باید تلاش کند که تحریم ها کاهش یابد و اصلاحات اقتصادی ساختاری در کشور انجام شود.
🟡 برای مطالعه نوشته های نویسنده ،لطفا لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

https://www.threads.net/@raoufpishdar

*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار

خروجی دموکراسی در جامعه مترقی یک خروجی پرافتخار است. دموکراسی با تعیین برخط دمای عقلانیت در جامعه با گزارش دهی مناسب احوال آن جامعه به کمک عقلای یک جامعه می آید و قطعاً آن جامعه را در بلند مدت به سمت عقلانیت و بهتر شدن سوق می دهد.

الان - ساعت ١٨و ۴٩ دقیقه یکشنبه شب ١۶ دی‌ماه ١۴٠٣ - که این نوشته را می نویسم، تلویزیون های بین المللی نشان می دهند که در سئول پایتخت کره جنوبی پلیس می خواهد رئیس جمهوری نامحبوب و استیضاح شده را بازداشت کند، طرفداران او نمی گذارند و موافقان در سوی دیگر یک اجتماع بزرگ اصرار دارند برای حیات دموکراسی «یون سوک یول» باید بازداشت شود.
حکم بازداشت آقای یول در چارچوب رسیدگی به تخلف کیفری به دلیل اعلام حکومت نظامی صادر شده است
یک ساعت به نیمه شب روز ۳ دسامبر٢٠٢۴ -١٣ آذرماه ١۴٠٣ - بود که رئیس جمهوری کره جنوبی برقراری حکومت نظامی در این کشور را اعلام کرد؛ اقدامی که از سال ۱۹۸۷، زمان استقرار دموکراسی درکره جنوبی سابقه نداشت.
نکته مهم این است که نمایندگان پارلمان از تمامی طیف‌های سیاسی این اقدام را مغایر قانون اساسی خواندند و حتی رهبر وقت حزب قدرت خلق - حزب آقای یون – صدور این فرمان را اقدامی «اشتباه» توصیف کرد.
آن‌چه در کره جنوبی جریان داشته و دارد را لطفاً در اخبار پیگیری و جستجو کنید. برگردیم به این بحث که دموکراسی چه شکل و ویژگی هایی دارد.
در تعریف دموکراسی علاوه بر حکومت قانون و مردم که یک تعریف آکادمیک است، یک تعریف بنیادی داریم که بسیاری از فلاسفه و صاحبان نظریه های سیاسی قائل به آن بودند و هستند و آن وجود راه‌های دموکراتیک برای از قدرت پائین آوردن کس و یا کسانی است که صد البته با رای مردم، برای دوره معین با شرایط ویژه و چارچوبی معین و قانونی به قدرت رسیده اند، قدرت موروثی نیست و هر کس در برابر قانون باید پاسخگوی اعمال خود باشد.
با این تعریف رئیس جمهوری کره جنوبی ناقض دموکراسی و مجرم است و باید با مکانیزم تعریف شده، از قدرت کناره گیری کند و یا برکنار شود . اتهام بزرگ و اساسی او، سوءاستفاده از قدرت و اعلان حکومت نظامی، یعنی استفاده از قدرت نظامی برای تثبيت یک حکومت نابرخوردار از آرا و حمایت مردم، و بالطبع نامشروع می باشد.

در تعریف دموکراسی علاوه بر حکومت قانون و مردم که یک تعریف آکادمیک است، یک تعریف بنیادی هم داریم :از قدرت پائین آوردن کس و یا کسانی که به قدرت رسیده اند.

«سولون» یکی از مشهورترین دولت‌مردان آتن و از حقوقدانان و ادبای یونان باستان است - زاده ۶۳۸ و درگذشته ۵۵۸ پیش از میلاد - او آن سال‌ها در توصیف یک دموکراسی و ویژگی های جامعه مبتنی بر آن گفت :" قانونی كه بر مردم حكومت خواهد كرد، بايد به تصويب خودشان و يا نمايندگان‌شان رسيده باشد. منتخب، منتخبان و يا نماينده اين منتخبان حاکم شناخته خواهند شد و حكومت خواهند كرد و شايسته‌ترين فرزندان شهر را ـ هرکدام در تخصص مربوط، به خدمت خواهند گزيد. این روش انتخاب دولت و حکومت کردن دموكراسی (حكومت مردم، از تركيب دو كلمه يونانی« دمو» ، به معنای مردم و «كراسی» ، به معنای حكومت) است، و بايد گوشه‌ای از حيات مردم باشد، در مغزشان نقش بندد و فرهنگ عمومی شود؛ به گونه‌ای كه رفتار و گفتار و كردارشان هم دموكراتیک باشد. در این نظام حکومتی همگان حقوق مساوی دارند ، هيچ‌كس حق مجازات كردن دیگری را ندارد، جز قاضی عادل و پس از ثبوت خطا و بر طبق قانون. بنابراین تا صدور حکم مجرمیت نباید فرد را خطاکار خواند؛ تبعیض، اجحاف، بیگاری (استثمار) وجود نخواهد داشت؛ واژه تکلیف (وظیفه) به جای اجبار بکار خواهد رفت، هرکس در خانه خود امنیت و در جامعه احترام خواهد داشت و .... به علاوه، مردم دموکراسی‌خواه بايد آماده باشند تا به محض مشاهده خطر و يا توطئه تخريب و براندازی دولت و دستگاه منتخب از دموکراسی خود دفاع کنند ".
خروجی دموکراسی در جامعه مترقی یک خروجی پرافتخار است. دموکراسی با تعیین برخط دمای عقلانیت در جامعه با گزارش دهی مناسب احوال آن جامعه به کمک عقلای یک جامعه می آید و قطعاً آن جامعه را در بلند مدت به سمت عقلانیت و بهتر شدن سوق می دهد.
🟡 برای مطالعه نوشته های نویسنده ،لطفا لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

https://www.threads.net/@raoufpishdar

* رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار

واقع آن است که من نگران بازتاب ‌های اجتماعی مساله دشواری‌های اقتصادی و بن بست سیاسی هستم، چون به گونه‌ای رقم خورده که تحمل آن برای عامه مردم سخت است.

کاهش مستمر ارزش پول ملٌی اقتصاد کشور را با بحران فزآینده ای روبرو کرده است که یکی از خطرناک ترین آن‌ها برای ثبات جامعه ، افزایش شکاف طبقاتی و فقر و از میان رفتن طبقه متوسط جامعه است که لرزش های اجتماعی و سیاسی را بدنبال دارد. افزایش تورم و گرانی و متعاقب آن بیکاری فزآینده ، اقل پیامدهای آن است که ما دهه هاست به آن گرفتار شده ایم. .
این تهدیدات می تواند و قدرت و ظرفیت آن‌را دارد تا لشگر گرسنه ها و بیکارها و همه ی آن‌هایی که زندگی را باخته اند و یا امیدی مثل میلیون‌ها جوان درس خوانده بیکار و یا مانند میلیون‌ها بازنشسته صندوق های مختلف تامین اجتماعی ، کشوری و نیروهای مسلح ندارند را به خیابان‌ها بکشاند تا خواسته خود را کف خیابان فریاد بزنند . من نمی دانم مسئولین سیاسی و اقتصادی کشور کی قادر خواهند بود این اصل اساسی و مهم علمی را بفهمند که " اقتصاد تابع سیاست نیست ، بلکه سیاست باید مطیع اقتصاد باشد " تا ملّتی در رفاه و آرامش باشد و به باورهایش و حتی ایمانش پای بند بماند. دلار ٧٠، ٨٠ هزار تومانی تازه اوّل کار مّلت مصیبت زده ما است. روند نابودی پول ملّی و استهلاک سرمایه با سرعت چند برابری در پیش است و همه ی امید مسئولین بجای رونق تولید و اقتصاد داخلی و صادرات، اکنون به روی کار آمدن دوباره رئیس جمهوری کشور دیگری است که سال‌ها شعار می دادیم هیچ کاری از آن‌ها ساخته نیست! استهلاک یا باید با دلاری که ارزش منطقی دارد جبران شود و یا تسلیم استهلاک شد. البته توسعه و رشد سرمایه گذاری ایران پیش کش. در حالت اوّل غول خفته تورم و فقر با شمار ده‌ها میلیون نفری در پیش است و در حالت دوم تعطیلی کارخانه ها وسیل گرسنگان که در برابر حاکمیت هستند. غول نقدینگی تازه ازخواب غفلت ۴۰ساله بیدار شده ومثل موریانه دارائی ها ملت مظلوم ایران را می بلعد. بخصوص که فاصله دولت و ملت روز به روز افزایش می یابد. این نقدینگی سیل وار ایرانی دیگر خواهد ساخت از نوع ویران آن. این حقایق را می نویسم تا نسل های بعد ما را نفرین نکنند که چرا در مقابل این خصومت با تخصص و عدم مدیریت کشور سکوت کردید.
یکی از آداب فرماندهی این است که باید در پیشانی لشگر حضور داشته باشد ! فرماندهی که در پیشانی لشگر حضور نداشته باشد و جامعه وجود او و قدرت و اقتدار فرمانده را نبیند، فاقد مختصات و قواره فرماندهی‌ است و به تعبیری، مورد وثوق و باور لشکریان یا همان مردم نخواهد بود!
آقای رییس جمهوری! مردم خواسته ها و نظراتشان را در شیوه حکومت داری و تعامل با دنیا و چگونگی اداره امور از جمله اقتصاد ، در شعارهای انتخاباتی شما دیدند که رای دادند.
اتفاق عجیبی که در زمان جنگ در جامعه داشتیم، این بود که دولت و مردم، چیزی از یکدیگر پنهان نداشتند. بر همین اساس هم، مردم با تمام توان وارد عرصه شده و از همه دارایی‌های خود، اعم از مال و جان و فرزندان خود برای پشتیبانی از جبهه‌های نبرد استفاده می‌کردند و زور قدرت سایه که بتدریج با افزایش قدرت استصواب به کاهش اقتدار جمهور انجامید ، آنقدر نبود که بتواند در برابر اراده ملت مقاومت کند.
از منظر علم استراتژیک ، جنگ نظامی هر چقدر هم ویرانگر باشد، در ذات خود توان و تمایل متحدسازی دارد به ویژه اگر ملّتِ درگیر جنگ ، خود را مظلوم بداند
همین امر قدرت جمعی تحمل مصیبت را تقویت می کند و دشمن این را می داند. اما جنگ اقتصادی به رغم آن که ممکن‌ است خطرناک‌تر و مخرب‌تر نیز باشد، از توانمندی لازم برای ایجاد همبستگی برخوردار نیست و حتی در صورت سوء مدیریت می‌تواند به از هم گسیختگی اجتماعی هم بینجامد.‌‌ این خلاء ای است که مقاومت در جنگ اقتصادی را حساس‌تر و مدیریت آن را سخت‌تر می کند.
واقع آن است که من نگران بازتاب ‌های اجتماعی مساله دشواری‌های اقتصادی و بن بست سیاسی هستم، چون به گونه‌ای رقم خورده که تحمل آن برای عامه مردم سخت است. شکی ندارم که این مردم صبور هستند و همیشه ثابت کرده‌اند. ممکن است که هم‌چنان هم صبر کنند، اما دولت و دولتمردان نباید در این‌باره احساس خاطرجمعی کنند.
🟡 برای مطالعه نوشته های نویسنده ،لطفا لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

https://www.threads.net/@raoufpishdar

*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار

اگر روزی از من به عنوان روزنامه نگاری که نزدیک به نیم قرن کار رسانه ای کرده است، بپرسند : کدام آفت بیشترین ضربه را به انقلاب زد؟ خواهم گفت : دروغ و ریا!

اگر روزی از من به عنوان روزنامه نگاری که نزدیک به نیم قرن کار رسانه ای کرده است، بپرسند : کدام آفت بیشترین ضربه را به انقلاب زد؟ خواهم گفت : دروغ و ریا!
برایش مصداق زیاد دارم و از درگاه ملت و محضر خداوند برای نقل شان به عنوان خبر، از این رو که نمی دانستم دروغ است و یا خلاف و ریا و ریاکاری، پوزش می خواهم و طلب عفو دارم.
پیش از انقلاب و به گمانم سال سوم دبیرستان بودم که برای درس انشاء، در نوشته ای در آن شرایط که شاه اصرار داشت اصول انقلاب سفید مردم را به آستانه تمدن بزرگ خواهد برد و همه در رفاه خواهند زیست و چه! نوشتم : ای مردم! من با شکمی که پُر از چلوکباب است و از آروغم بوی پپسی و پرتقال یافا استشمام می شود، به شما وعده می دهم که به دروازه ها نزدیک می شویم!
این عبارت از نوشته ام را بعد همه ی این سال‌ها هنوز و با دقت به یاد دارم چرا که بعد خواندن انشاء و نمره ٢٠ گرفتن! معلمم بر سرم دستی به نشانه تشویق کشید و هم آهسته در گوشم گفت : این نوشته ها را هر جایی نخوان!
بعد، آن شد که هر هفته برای هفته نامه «صدای قزوین» و بعد روزنامه اطلاعات از مشکلات مردم و شهر با زبانی طنز ولی گزنده می نوشتم. یکبار سر نوشته هایم به ساواک احضار شدم، یکبار دیگر هم به شورای تامین شهر، همين که الان شورای امنیت می خوانیم و هر بار هم با نگاه به سن و سال من! که نوجوانی بودم تازه پشت لبش سبز شده، تذکری دادند و خلاص!
امروز عکس وزیر سابق ارشاد و عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام را با کاپشن آمریکایی دیدم. قبلا هم گوشی او آیفون و کفشش هم یکی از برندهای مشهور آمریکایی معرفی شده بود که علاوه بر همه ی این‌ها و بدتر از هر چه تصور کنید، فرزند منافقی دارد که مدتی زندان بوده، به همان جرمی که خیلی ها اعدام شدند و بعد از رهایی از زندان، وزیر سابق طلبکار شده که چرا مامورین امنیتی پسر منافقش را قبل از زندان ارشاد نکرده بودند.
یادم آمد روزی در مقام سردبیر گروه گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی«ایرنا» بعد از انتشار گزارشی از چاپ غیرقانونی تقویم توسط دستگاه‌های دولتی، مدیر عامل توضیح خواست که آمار و ارقام گزارش را از کجا آورده ایم که توضیح دادم کار تیمی و میدانی است و او گفت که وزیر ارشاد خواسته توضیحات من را بشنود و تاکید شد که : همین امروز به دفتر وزیر برو!
رفتن خبرنگار و یا دبیر و سردبیر به دفتر وزیر و وکیل برای توضیح، تا آن زمان سابقه نداشت البته بعد که مدیر عامل در این سمت جا افتاد، در همه ی سال‌هایی که بود این اتفاق حتی در موارد بدتر و جدی تر تکرار نشد.
آن روز یاد دارم که اورکت آمریکایی تنم بود و شلوار لی پوشیده بودم، از باقیات سال‌های خارج نشینی! برای رفتن به نزد وزیر! دنبال هر کی تو اداره هم سایز من بود رفتم تا لباسم را عوض کنم تا جنس آمریکایی به چشم وزیر که آن زمان بیشتر از حالا شعارهای ضد آمریکایی می داد، نخورد.
آخر سر یکی از همکاران کاپشن بلندش را به من داد که حکم پالتو برایم داشت. با آن نزد وزیر رفتم و ماجرای تهیه گزارش را جواب دادم.
شاید من هم ریاکاری کردم که لباس آمریکایی ام را وزیر که در کلکسیون مسئوليت هایش الان از جمله عضو هیات مدیره چند شرکت خودرو ساز است، نبیند. ولی قسم می خورم هرگز با لباس آمریکایی شعار ندادم!
مطلب بالا را که می نوشتم این خبر را هم خواندم : « امام زمین‌خوار و خواننده نیکوکار»
توضیح داده بود : رئیس ستاد دیه اعلام کرد: «از ابتدای سال تاکنون محسن چاوشی ۷ میلیارد تومان برای آزادی زندانیان کمک کرده است که در نتیجه این کمک‌ها ۶۰۰ نفر از زندانیان آزاد شده‌اند.»
و خبرنگار افزوده بود :در کشوری زندگی می‌کنیم که کسانی که ادعای برگزیدگی از سوی خدا را دارند و همواره مردم را به پرهیزگاری فرامی‌خوانند گاه سر از زمین خواری و اوقاف خواری در می‌آورند و آزادگانی چون محسن چاوشی هم هستند که دار و ندار خود را برای کاستن از رنج و درد مردم می‌بخشند تا صدها کودک از رنج دوری پدر یا مادر آزار نبینند.
#خاطرات
🟡 برای مطالعه نوشته های نویسنده ،لطفا لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

https://www.threads.net/@raoufpishdar

* رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار

همین شعار! تنگه هرمز را می بندیم که نه امکانش را داریم، نه قدرتش و نه اصلا شدنی است، برای امارات ثروت و برای ما تهدید بوده است. همین شعارهای الکی مرگ بر این و آن ما، امارات و ترکیه را در میان همسایگان بیشتر از همه ثروتمند کرد و بهانه شد دست اسرائیل و آمریکا برای ترساندن جهان از ایران

وقتی صحبت از ناترازی می شود، عبارتی که با آمدن آقای پزشکیان بیشتر وارد ادبیات عامه شد، مسئولان چنان واکنش نشان می دهند که گویی این فقط و فقط مردم هستند که خوب مصرف نمی کنند! و مدیریت چهار دهه کشور همه ی تلاشش را کرده تا مردم در رفاه باشند، ولی این مردم اند که خوشحالی و خوش‌ بختی زیر دلشان را زده، زیاده خواه شده اند و خلاصه همین ها بودند که آب دریاچه ارومیه را هورتی بالا کشیدند!
به امور مختلف کشور نگاه کنید! روشن است که توسعه عبارتی مجهول و نامانوس و ناشنیده در فرهنگ مدیران چسبیده به صندلی مدیریت است و کس این فریاد را نمی شنود که کشور نیاز به اقدامات و طرح ها و برنامه های توسعه ای دارد که دهه هاست فراموش شده است.
کمبود بنزین و قاچاق سازمان یافته آن ، کمبود آب، برق، هوای آلوده و کشنده و چه چیزهای دیگری که در یک فهرست بلند بالا هم جا نمی شود، فساد اداری و ساختاری، رشوه، رانت، پول بی ارزش، یارانه فلان مثقالی که هر روز هم تهدید به قطع شدن آن می کنند، پاسپورت بی ارزشی که با آن فقط تا جزیره آدم خورها می شود رفت ، رودخانه ها، برکه ها و پهنه های آبی خشک شده، کارخانه های تعطیل و بیکاری روز افزون، زدن تو سر زنان که حجاب ندارند، میلیون‌ها بازنشسته ای که در نهایت فقر به امان خدا رها شده اند، خودروهایی که چند برابر استاندارد سوخت مصرف می کنند، و مافیایی که روی همه چیز دست گذاشته است، آقا زاده هایی که محض حتما رضای خدا به غارت کشور مشغولند و... دیگر چه باید گفت و نوشت که فریادی شود در گوش آقایان شاید از خواب غفلت بیدار شوند و بفهمند؛ اگر هنوز هستند از نجابت مردم است.
چهار دهه است که فرصت های طلایی را برای رهایی از این وضعیت از دست داده ایم. سیاست داخلی و خارجی مبتنی بر گردن کلفتی مثل شعار بستن تنگه هرمز ساخته ذهنی دود گرفته نشسته در توپخانه ، ایران را بیچاره کرده است، این سیاست، محرومیت عمدی به کشور تحمیل کرده و می کند. همین شعار! تنگه هرمز را می بندیم که نه امکانش را داریم، نه قدرتش و نه اصلا شدنی است، برای امارات ثروت و برای ما تهدید بوده است. همین شعارهای الکی مرگ بر این و آن ما، امارات و ترکیه را در میان همسایگان بیشتر از همه ثروتمند کرد و بهانه شد دست اسرائیل و آمریکا برای ترساندن جهان از ایران، و این شد که امروز کالاهای وارداتی ما باید اول به بنادر جنوب خلیج فارس برود و از آنجا با هزینه افزون‌تر با لنج و قایق وارد کشور شود. بنادرمان و کشتی هایمان تحریم! مافیای ارز و طلا قدرتمند!
برنامه چشم انداز یادتان هست ، قرار بود همین سال ها قدرت برتر منطقه حداقل در اقتصاد و علم باشیم. به کجا رسیدیم، چه کسانی مرتکب ترک فعل شده اند؟ آقای رئیس جمهوری شما منتخب مردم در حاکمیت! بفرمائید چرا این‌طور شده است. به هر حال شما دولتی دارید که به آرای مردم باید مستظهر باشد، دولتی که سرمایه اجتماعی نداشته باشد، دولتی کارا و مقبول نیست! بفرمائید درآمدهای کشور در این چهار دهه چقدر بوده و کجاها هزینه شده است؟و چرا هیچ طرح و سیاستی که به نفع ملت باشد، اجرا نمی شود.
ارشاد و امر به معروف و نهی از منکر مال مردم بدبخت طبقه پائین وفقط محدود در پوشش نیست. باید گردن آن مفت خور و گردن کلفت کرده از بیت المال را گرفت که وزیر سابق آقای آخوندی گفته است که از خرید هواپیماهای برجامی میلیون‌ها دلار خورده اند . این یک گوشه از فساد بزرگ است، تشویش اذهان نمی کنم وزیر سابق تان گفته است، و هم‌چنین است گفته آقای کلانتری چند دوره وزیر و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست که نالیده از این‌که با ماهی ۴٠ میلیون تومان حقوق بازنشستگی نمی تواند خانواده اش را اداره کند. این آقا سال‌ها وزیر بوده و به هر حال این فرصت برایش بوده که خانه ای در منطقه ای خوب در تهران و ماشینی و ماهی ۴٠ میلیون فعلا داشته باشد،حال که می دانیم بیش از نیمی از بازنشستگان تامین اجتماعی که اکثر بازنشسته ها را تشکیل می دهند حتی یک چهارم همین حقوق را هم بعد کلی سال خدمت نمی گیرند.
بله آقای رئیس جمهوری مردم از سر خوشی است که به جای آب، کوکاکولا می نوشند! راستی همین را بگویید : مالک این برند آمریکایی و سیگارهای آمریکایی در بازار ایران کیست؟
🟡 برای مطالعه نوشته های نویسنده ،لطفا لینک زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

​​​​*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار
۲۵ سال پيش در چنین روزهایی ١٢ دی‌ماه ١٣٧٨، «ولادیمیر پوتین» افسر ارشد KGB سرویس پلیس مخفی فدراسیون روسیه و سَرجاسوس شوروی در سابق آلمان شرقی ، با کناره گیری یلتسین از ریاست جمهوری ، قدرت را در این کشور بدست گرفت.
پیش از فروپاشی سابق اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی دوره ای در بلغارستان مامور بودم. تزلزل در پایه های حکومت شوراها را می شد حدس زد اما این لرزش آن‌قدر نبود و یا من حس نمی کردم که در زمانی خیلی نزدیک اتحاد شوراها با آن همه تبلیغ و قدرت نمائی فروبپاشد.
در سال هاى پايانى دهه ١٩٩٠ ميلادى دو بار به هنگام ماموريت خبرى در آسيای مرکزي بوریس يلتسين را ديدم. قدی متوسط داشت، خیلی چاق، بالای ١٠٠ کیلو و صورتى گوشت آلود و سفيد با گونه هاى کمى صورتى و صدایی فوق العاده بَم. اول بار به آلماتی پايتخت سابق قزاقستان آمده بود.
شمارى از وزرا و فرماندهان ارشد ارتش روسيه با او همراه بودند تا با نور سلطان نظربايف رئيس جمهوری (وقت) قزاقستان قراردادی ازجمله در تکميل طرح برچيدن موشک هاى هسته ای بالستيک مستقر در خاک قزاقستان که از دوران شوروى باقى مانده بود، امضا کنند. در پايان اين سفر کوتاه مصاحبه ای با خبرنگاران براى يلتسين ترتيب يافته بود. او صحبت هايش را با عبارت «من بوريس يلتسين رئيس جمهوري فدراسيون روسيه» شروع کرد. اداى همين عبارت کوتاه ثانيه ها به طول انجاميد آن‌قدر که خبرنگاران فرصت داشتند جمله او را چند بار بنويسند. بيان بقيه حرف ها نيز همين طور و مصاحبه خيلى زود تمام شد و يلتسين که بسيار خسته و در عين حال تحت تاثير مشروبات الکلی به نظر مى رسيد، محل را ترک کرد و تمام حرف هاى او در چند جمله خلاصه شد.
بار دوم يلتسين را در تاشکند پايتخت ازبکستان - آن کشور هم حوزه خبری من بود - ديدم. بعد از فرود هواپيمای اختصاصى ، دقايق بسيارى همه منتظر پايين آمدن او از هواپيما بودند. شايد در آن لحظات اسلام کريم اف رئيس جمهورى (وقت) ازبکستان که به استقبال آمده بود در ذهنش واقعه فرودگاه فنلاند می گذشت که يلتسين در سفری رسمی تدارک شده به آن، حتى حاضر به پياده شدن از هواپيما نشد و ترجيح داد که به خواب خود ادامه دهد و هواپيمای رسمی رئيس جمهورى فدراسيون روسيه ناچار به بازگشت به مسکو شد.
در فرودگاه تاشکند گارد احترام همان طور خبردار ايستاده بود و افسر ارشد حاضر در ميدان شمشير به دست آماده اداى احترام و دعوت بوریس یلتسین به سان ديدن بود.
دقايقی طولانى گذشت تا يلتسين روى پله هواپيما ظاهر شد و در حالى که خانمش ناینا یلتسینا / نينا یلتسین دست او را گرفته بود، يک به يک و آرام آرام پله ها را پايين آمد. افسر خسته گارد استقبال به زبان ازبکی از يلتسين دعوت کرد تا از گارد احترام سان ببيند. يلتسين که خواب آلود و تحت تاثير مشروبات الکلی به نظر مى رسيد، به يک باره تعادل خود را از دست داد و نزديک بود به زمين بيفتد که اسلام کريم اف به کمک او آمد و دستش را گرفت و بلند کرد تا افسر گارد جملات خود را براى دعوت تمام کند. در همين حالت، بوريس يلتسين اين بار به سمتى راه افتاد اما کريم اف سريعاً دست او را گرفت و به روى فرش قرمز آورد و در حالى که شديداً مواظبش بود که زمين نخورد يا به سمت و سويی نرود، يلتسين را از روى فرش قرمز عبور داد.
#خاطرات
🟡 برای مطالعه نوشته های نویسنده ،لطفا لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

https://www.threads.net/@raoufpishdar

​​​​*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار
از راهپیمایی موتوری های معترض به رفع فیلترینگ در جمعه هفتم دی‌ماه ١۴٠٣ استقبال می کنم، هر چقدر هم تعدادشان در تهران به چشم نیامد ولی هم این‌که یاد بگیریم با اقدامات مدنی و از راه‌های قانونی نظرات خودمان را بیان کنیم، اقدام و اتفاقی نیکو است و امیدوارم این امکان برای همگان وفق قانون اساسی فراهم آید.
خوشحالم و امیدوارم بیشتر ببینم که می توانیم در جامعه حرف بزنیم، اعتراض کنیم و دوره ریختن و بستن، تو سر این و آن زدن، گرفتن و بردن، داد و بیدا کردن، لغو کنسرت ها و بستن کتابفروشی ها و خاموش کردن چراغ سينماها تمام شده است و یاد گرفته ایم بپذیریم که انسان‌ها همه محترمند، باید دیالوگ داشته باشیم و مونولوگ /تک گویی دیکتاتوری است. یاد گرفته ایم که اراده جمع از صندوق رای بیرون می آید و حاکمیت باید جامعهٔ را براساس "وکالت" به اعتبار رای مردم اداره کند . صاحب اصلی کشور مردم هستند. تعیین سیاست‌های داخلی و خارجی و مسائل فرهنگی و اجتماعی، از جمله ماهواره و حجاب، از اختیارات ملت است، نه نظام، و هر جا که مسئولین ابهام داشتند، باید مطابق با قانون اساسی نظر مردم را جویا شوند.
خوشحالم که دیگر کم‌تر مرگ بر این و آن می شنوم. اصلاً خود اين که مرگ بر این و آن از چه زمانی وارد ادبیات سیاسی ما شد، باید موضوع یک تحقیق علمی باشد. این حق تاریخ و حق مردمان بعد از ما است که بدانند چه کسانی و برای چه نفعی این مرگ ها را برای این و آن خواستند ! بهایش چه بود ، و مردم چگونه آن‌را از جیب خود دادند و همچنان می دهند.
خطری که باید به آن توجه داد این مهم می باشد که چنان‌چه از این نوع ماجراها درس‌آموزی نشود، که طی سال‌ها نشده است ، و فضای سیاسی به نحوی سامان درست ضدخودسری نیابد، تجربه تاریخی نشان می‌دهد این رفتار بازتولید شده و روزی گریبان شادکامان این گونه روندها را نیز خواهد گرفت. این نوع رفتارها مانند بومرنگ به سمت تولیدکنندگان آگاه یا ناآگاه با سرعت و شتاب بیشتری برخواهد گشت و جریانی فاشیستی در کشور راه خواهد انداخت ، که کسی قادر به جلوگیری آن نخواهد بود
واقعیت آن است که تغییر قواعد زندگی اجتماعی در ایران وارد مرحله جدیدی شده و جامعه به عنوان یک ارگانیسم زنده راه خودش را در سازگاری با این مرحله جدید پیدا خواهد کرد. بنظر می‌رسد مردم در گروه‌های مختلف سنی و جنسی یعنی زن و مرد و پیر و جوان با باورهای مختلف دینی و غیردینی، تصمیم گرفته‌اند که این تغییر قواعد زندگی اجتماعی را بپذیرند و حق انتخاب افراد در تحولات هنجاری زندگی اجتماعی را محترم بشمارند.
مشخصه بارز یک جامعه زنده، پویا و رو به جلو، چند صدایی در آن و قبول و رسمیت بخشیدن به آن است. پلورالیسم به معنای ترویج و تکثیر احزاب و مطبوعات و نهادها و انجمن‌ها و اتحادیه ها و تشکل‌های سیاسی و غیرسیاسی با عقاید و سلایق متفاوت در جامعه است. این تکثیر و گوناگونی تنها در صورت وجود تکثیر آزاد و مستقل از دولت و حکومت معنا می یابد؛ آن‌گاه که تکثیر پلورالیستی در نهاد جامعه شکل گیرد، احزاب مستقل با دولت و گروه صاحب قدرت به رقابت خواهند پرداخت و دولت و برنامه های دولت را به چالش خواهند گرفت و چون همیشه رقیب و یا رقیبان قدرت مندی در برابر دولت قرار دارند و در پی فرصتی هستند تا قدرت را از چنگ زمامدار و حزب و گروه صاحب قدرت بربایند، پس دولت و رئیس دولت و حزب صاحب قدرت بسیار از رفتار و گفتار خود مراقبت خواهند کرد.
بر همین اساس دولت همیشه در تلاش خواهد بود بهترین و بیشترین دست‌ آوردهای چشم‌گیر و چشم‌نواز را به دست آورد و از حداقل و اندک بیلان منفی برخوردار باشد. اما اگر رقابت و نظارت پلورالیستی در میان نباشد، نتایج سیاست‌ ها برای دولت چندان اهمیتی نخواهد داشت و بار بیلان منفی را همیشه به گردن این و آن خواهد گذاشت.
بعلاوه، در قالب پلورالیسم مطبوعات و نهادهای مدنی مستقل از دولت و حکومت نقش نظارتی دوگانه خواهند داشت؛بدین صورت که علاوه بر نظارت بر کارکرد دولت و دستگاه‌های حکومتی، نیازها و کاستی‌های جامعه و به خصوص نیازها و کاستی های لایه های زیرین اجتماع و به خصوص تر نیازها و خواسته های روشن‌فکران را به دولت و تشکیلات قدرت انتقال خواهند داد .
📄 برای‌ مطالعه نوشته های نویسنده ،متمنی است لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار

جوانان و نوجوانان ما امروز فرهنگ، ادبیات، علایق و سلایق خود را دارند که در موارد زیادی با ارزش های نسل های قبل تفاوت هایی دارد و در جامعه می بینیم. آن‌ها تعاملاتشان جهانی است، و خود را « شهروند جهان/ ملّیت دیجیتال » می دانند.

مطابق آمار بیش از ۷۰ درصد جمعیت کشور را نوجوانان و جوانان به تعریف سازمان ملل متحد تشکیل می دهند که یک ویژگی برجسته و متفاوت با جوان‌های دهه‌های گذشته دارند و آن بزرگ شدن در دنیای دیجیتال است. این‌ها فرهنگ، ادبیات، علایق و سلایق خود را دارند که در موارد زیادی با ارزش های نسل های قبل تفاوت هایی دارد و در جامعه می بینیم. آن‌ها تعاملاتشان جهانی است، و خود را « شهروند جهان/ ملّیت دیجیتال » می دانند.
کنش ها و واکنش‌هایی که از نوجوان‌ها و جوان‌ها می بینیم بر این مهم تاکید دارد که نسل های قبل باید خود را برای فهم تحولات جامعه و تغییرات نسلی بروز رسانی کنند و با تغییر منش و کردار و اندیشه، این نسل را که در ادبیات سیاسی و اجتماعی به آن ها «نسل معترض» هم می گوییم، بفهمند تا بتوانید امور را اداره کنند. وگرنه اصرار نکنید،« دو خط موازی بهم نمی رسند.»
برای توصیف این نسل عموماً از لفظ دهه شصتی، هفتادی و هشتادی‌ استفاده می‌شود که به عقیده‌ من کاملاً دقیق نیست. زیرا که ویژگی‌های مشترک این نسل حتی در قبلی ترها که در فرهنگ سیاسی و اجتماعی و ارتباطات « زومرها» خوانده می شوند، هم آشکار است. به هر حال شاید بهتر باشد برای این نسل از کلمه‌ی Generation Z استفاده کنیم، که در سطح جهانی کلمه‌ای شناخته شده‌ است و افراد متعلق به این نسل، حتی در کشورهای اروپایی و آمریکایی هم به ویژگی‌های مشابهی شناخته می‌شوند.
این نسل که در قیاس با نسل‌های قبلی خشمگین‌تر است و اساساً زبان نقدش هم رادیکال‌تر است، فرمانبرداری به مراتب کمتری در برابر نهاد‌ قدرت (خانواده، مدرسه، دانشگاه و حکومت) دارد. این نسل از همه‌ی بازیگران میدان سیاست عبور کرده است.
در تقويم كشور ما مناسبت هاى غم و شادى بسيارى ثبت شده است،اما همگان تاييد مى كنند كه بيشتر فرصت هاى تقویمی ما مناسبت هاى غمبار و سوگواری است كه توسط رسانه ها و متوليان امور فرهنگي و اجتماعي با انبوه برنامه ها تقويت مى شود.
همان‌طور که گفته شد؛ ايران داراى ساختار جمعيتی جوان است كه نياز به هيجان و شادى را در آن‌ها دو چندان مى كند و نمودهای اين هيجان را مى توان در هنگام مسابقات ورزشى بخصوص فوتبال مشاهده كرد.
روانشناسان و جامعه شناسان اذعان دارند كه فراهم آوردن فرصت بروز هيجانات و احساسات نيروى جوان از بحران يك جامعه افسرده و پرخاشگر در آينده جلوگيرى خواهد كرد.

پذیرش حاکمیت مردم معنایی جز این ندارد که مردم حق حیات دارند و شادی هم جزئی از آن است و وظیفه حاکمیت حفاظت از آن می باشد.

شادى و نشاط اجتماعى نبايد رنگ و بوى سياسی به خود بگيرد و دستمايه جدال ميان گروه‌ها شود. شرايط كنونی فرصت مناسبى است تا فرهنگ نشاط و شادى در جامعه ايجاد شود. هشت سال جنگ تحميلی و تبعات آن و حوادث و تنش هاى متعدد داخلى و منطقه اى در سال‌های اخير ، فرصت شادى را از مردم گرفته است . در شرايط كنونی كه با دشواری های اقتصادی زیادی همراه با فشارهای سیاسی خارجی همراه است، بيش از هر زمان ديگرى به نمايش " همبستگى ملّی " نياز داريم ، فرصت بسيار مناسبى است تا به اين نياز جمعى پاسخ داده شود و براى هدايت شادى هاى به جاى مردم ، برنامه ريزى شود.
پذیرش حاکمیت مردم معنایی جز این ندارد که مردم حق حیات دارند و شادی هم جزئی از آن است و وظیفه حاکمیت حفاظت از آن می باشد.
زیبایی مسابقه های ورزشی بخشی اش هم حاشیه ها و کُری خوانی است که جوگیر شدن و احساسی شدن و حتی خالی بندی! آن را زیباتر می کند. این زیبایی ها، تاجایی است که به عهده خود مردم است و ابزاری برای پُروپاگاند دولت، حزب و گروه دسته سیاسی نیست، زیباست و می پسندم، در عین حال که اگر درست مدیریت شود، یکی از بهترین اسباب برای تقویت وحدت و همدلی و همبستگی ملّی است.
هشدار نهادهای پزشکی که می گوید؛ بیش از ٢٠ درصد ایرانی ها دچار بیماری و تنش روحی هستند، یعنی یک خطر بزرگ!
سرجمع بودجه های مبارزه و مقابله با تهاجم فرهنگی و مواد مخدر و از این دست، رقم قابل توجهی است. اختصاص بخشی از آن و علاوه کردن به بودجه های فرهنگی با هدف ترویج شور و شوق و امید، جامعه را سرزنده می کند.
📄 برای‌ مطالعه نوشته های نویسنده و از جمله متن کامل این نوشته ،متمنی است لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار
برای دیدار از نمایشگاه تلکام صبح امروز پنچشنبه ششم آذر ماه ١۴٠٣ به نمایشگاه بین‌المللی تهران رفته بودم.
هم‌زمان با تلکام که یک نمایشگاه تخصصی در حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات و صنایع وابسته به آن است، نمایشگاه صنعت بسته بندی هم دایر بود.
اغلب دیدار کنندگان از نمایشگاه متخصصان حوزه ارتباطات بودند. وزیر ارتباطات هم به تماشای نمایشگاه آمده بود.
مقارن ظهر در حالی که جمعیت بیشتری به نمایشگاه آمده بود و دیدار کنندگان در تلاش بودند در آخرین روز و ساعات کار نمایشگاه، شاهد دستاوردهای متخصصان حوزه ارتباطات باشند، به یک‌باره چند نفری مرد قوی هیکل و قد بلند و سیاه پوش که در اینستاگرام دیده ایم سلبریتی ها را همراهی می کنند، وارد سالن شماره هفت نمایشگاه شدند.
آن‌ها با صدای بلند به متخصصان و دیدار کنندگان از نمایشگاه امر و نهی می کردند که : برو کنار، راه رو باز کن! برو کنار دیگه! و در بین آن‌ها دیدم که دور
یک روحانی با قد نسبتأ کوتاه و دو سه نفری که همراه آن شیخ بودند، حلقه زده بودند و راه را با کنار زدن مردم برای حاج آقا! باز می کردند.
این کار بادیگاردها نه تنها جو و فضای یک نمایشگاه فنی و تخصصی را پلیسی کرد ، که سبب آن شد تا بازدید کنندگان برای دیدار از نمایشگاه و صحبت های فنی و تخصصی با اهل فن به مشکل بیفتند و برایشان سوال باشد که چه ضرورتی برای کارهای حفاظتی به علاوه، لازم است همان زمانی که نمایشگاه به شکل غیر ملموس توسط نهادهای ذیربط و متخصص حفاظت می شود.
هیچ یک از نفرات گروهی که بادیگاردها آن‌ها را همراهی می کردند برای منی که به جهت چند دهه کار رسانه ای اغلب مسئولان و مدیران حتی رده پائین کشور را می شناسم، آشنا نبود.
صدای بَم / کُلفت بادیگاردها همراه با امر و نهی کردن برو کنار و برو کنار، راه رو بازکن! آنان که دست‌های یکدیگر را دور حاج آقا و یکی دو نفر کنار او حلقه زده بودند، با عکس العمل های منفی حاکی از ناپسندی این کار از سوی دیدار کنندگان از نمایشگاه و متخصصان حاضر روبرو شد که حتما از خودشان ضرورت بازدید از نمایشگاه تخصصی حوزه ارتباطات توسط یک روحانی دینی و بدتر از آن حفاظت از او با شکل توصیف شده در جایی که جملگی بازديدكنندگان سرگرم مباحث علمی و فناوری اند را می پرسیدند. .
📄 برای‌ مطالعه نوشته های نویسنده متمنی است لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار

پیش بینی می شود با توجه به فشار افکار عمومی از یکسو و مقاومت شورای عالی فضای مجازی از سوی دیگر، شورای مذکور به حداکثر رفع فیلتر دو، سه پلتفرم نه چندان پرطرفدار رای بدهد ولی فیلترینگ هم‌چنان گلوی اینترنت ایران را در دست داشته باشد.

شورای‌عالی فضای مجازی عصر امروز سه شنبه چهارم دی‌ماه ١۴٠٣ موضوع رفع فیلترینگ را به بحث می گذارد. رئیس قوه قضائیه و دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی این خبر را به رسانه ها داده اند.
پیش بینی می شود با توجه به فشار افکار عمومی از یکسو و مقاومت شورای عالی فضای مجازی از سوی دیگر، شورای مذکور به حداکثر رفع فیلتر دو، سه پلتفرم نه چندان پرطرفدار رای بدهد ولی فیلترینگ و سرعت پائین هم‌چنان گلوی اینترنت ایران را در دست داشته باشد.
رفع فیلترینگ اینترنت از وعده های مسعود پزشکیان در رقابت های انتخاباتی ریاست‌جمهوری بود. مردم انتظار داشتند پزشکیان به محض انتخاب شدن به ریاست جمهوری فیلترینگ را رفع کند ولی او و همفکرانش در شورای عالی بشدت محافظه کار و دارای دید امنیتی فضای مجازی، رای لازم را برای رفع فیلترینگ ندارند .

تا پایان سال میلادی جاری یعنی حدوداً یک ماه دیگر قرار است صدها ماهواره استارلینک مخصوص تلفن همراه راه اندازی شود.

فشار افکار عمومی به رئیس جمهوری و اعضای شورای عالی فضای مجازی در هفته های اخیر بشدت بالا گرفته تا جایی که حتی در روزنامه های طرفدار آقای پزشکیان، وزیر ارتباطات او مواخذه شده است.
مرجع تصمیم گیری درباره اینترنت، شورای عالی فضای مجازی یکی از شوراهای حاکمیتی است. شورای عالی فضای مجازی در تاریخ ۱۷ اسفند ۱۳۹۰ به منظور «سامان دهی و مدیریت تحولات فضای مجازی» تشکیل شد؛ شورایی که اعضای آن را دو گروه حقوقی و حقیقی تشکیل می‌دهند و در سال‌های گذشته در بسیاری از تغییر و تحولات فضای مجازی تأثیر گذار بوده اند.
اعضای حقوقی این شورا را رئیس جمهوری به عنوان رئیس شورای عالی فضای مجازی ، رئیس مجلس شورای اسلامی ، رئیس قوه قضائیه ، رئیس سازمان صداوسیما ، دبیر شورا و رئیس مرکز ملی فضای مجازی ، وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات ، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، وزیر علوم و تحقیقات و فناوری ، وزیر آموزش و پرورش ، وزیر اطلاعات، وزیر دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح ، معاون علمی و فنّاوری رئیس جمهوری ، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی ، رئیس سازمان تبلیغات اسلامی، فرمانده کل سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ، فرمانده فراجا و دادستان کل کشور تشکیل می‌دهند.
حقوقی های شورا ده نفرند و در مجموع به تبع خاستگاه‌ها و مسئولیت ها، نوع نگاه‌ها در آن به نفع دیدگاه‌های امنیتی، انتظامی و سیاسی است. نکته حائز توجه در شورا، اتخاذ تصمیم با رای اکثریت است.
رئیس جمهوری مسعود پزشکیان با آن‌که رئیس دولت و رئیس شورا نیز است، ولی یک رای دارد و اگر همه ی اعضای دولت او، رای شان با رئیس جمهوری یکی باشد، باز اکثریت لازم را ندارند.
بر اساس یافته‌های نظرسنجی ایسپا، بیش از ۸۵درصد دانشجویان دانشگاه‌های دولتی، از تلگرام و اینستاگرام استفاده می‌کنند. این عدد برای تلگرام (با میزان مصرف حدود ۹۰درصدی) از آن جهت حائز اهمیت است که طبق نظرسنجی همین مؤسسه نظرسنجی، بطور میانگین حدود ۴۰درصد از ایرانیان از تلگرام استفاده می‌کنند. فاصله معنادار این دو عدد نشان می‌دهد که اولاً اگر جایگزینی برای تلگرام ایجاد نشود، طی ۵ سال آینده پلتفرم تلگرام تبدیل به اصلی‌ترین پیام‌رسان ارتباطی میان جوانان و میانسالان خواهد شد؛ و ثانیاً نسل جدید ایرانی، اهمیتی نمی‌دهد که پلتفرمی فیلتر هست یا نه! و اگر آن را در زندگی روزمره خود مفید بداند، از آن استفاده می‌کند. مطالعات صورت گرفته نشان می دهد که ٨٠ درصد کاربران ایرانی روی گوشی یشان فیلتر شکن دارند.
تا پایان سال میلادی جاری یعنی حدوداً یک ماه دیگر قرار است صدها ماهواره استارلینک مخصوص تلفن همراه راه اندازی شود ، تا مقدمات خدمات اولیه ارتباطی برای جهان، بدون دخالت دولت ها برقرار گردد. سایر خدمات اینترنتی صوتی و تصویری بصورت 4G در سال ۲۰۲۵ به این سرویس اضافه می‌شوند .
‏هم اکنون حدود ۳۰۰ ماهواره، در ارتفاع ۳۰۰-۴۰۰ کیلومتری زمین، برای دستیابی به پوشش جهانی خدمات اولیه موبایل شامل تماس مستقیم و ارسال پیامک کامل شده است.
ماهواره های استارلینک روی ایران فعال است و این شرکت تایید کرده که مشتریانی در ایران دارد.
🟡 برای مطالعه نوشته های نویسنده ،لطفا لینک های زیر را دنبال کنید.

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

* رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار
خانم فاطمه مهاجرانی سخن‌گوی دولت گفته است که دکتر پزشکیان رئیس جمهوری نخستین رئیس دولتی است که از مردم البته برای ناترازی انرژی عذرخواهی کرده است.

به عنوان یک خبرنگار که در چهار دهه گذشته کار خبر کرده است باید بگویم که دکتر پزشکیان نه نخستین که سومین رئیس جمهوری است که از مردم برای نارسایی در خدمت به مردم عذرخواهی می کند.

البته که چنین انتظاری از دکتر پزشکیان که غیر از ویژگی‌های شخصیتی، یک دانشگاهی و نهج البلاغه پژوه است، بود و هست، ولی با نهایت احترام به او و امید به سنت شدن عذرخواهی و قبول مسئولیت در میان مقامات بویژه آن‌هایی که در جایگاه‌های بالاتر قرار دهند، باید به عنوان یک خبرنگار که در چهار دهه گذشته کار خبر کرده است، بگویم که دکتر پزشکیان سومین رئیس جمهوری است که از مردم برای نارسایی در خدمت به مردم عذرخواهی می کند.

پیش از پزشکیان سید محمد خاتمی، حسن روحانی و شهید سید ابراهیم رئیسی از مردم برای قصوری که بوده عذرخواهی و خاتمی به علاوه طلب حلالیت کرده است.

در جستجوی اطلاعات ذهنی و یاد داشته های خودم از عذرخواهی هایی که به خاطر داشتم بودم که همکار محترم «مهرداد خدیر» در «عصر ایران» نوشت :
گزاره سخن‌گوی دولت که گفته است : « برای نخستین بار در تاریخ نظام جمهوری اسلامی است که یک رییس جمهوری از مردم عذرخواهی می‌کند.»درست نیست و مسعود پزشکیان اولین رییس جمهوری عذرخواه ایران نیست و پیش از او سید محمد خاتمی، حسن روحانی و شهید سید ابراهیم رئیسی از مردم برای قصوری که بوده عذرخواهی و خاتمی به علاوه طلب حلالیت کرده است.
سید محمد خاتمی در پایان کار دولت‌های موفق او از ٧۶ تا ٨۴، حسن روحانی در همان سال ٩٢ و در گزارش تلویزیونی شش ماه بعد از انتخاب و با موضوعی روشن اشاره کرد و گفت: «به خاطر اشکالات توزیع سبد کالا عذرخواهی می‌کنم. دولت تصمیم ندارد یارانه کسی قطع شود.»
عین جمله او این بود: «تلاش دولت این است که آمار دقیق و درستی داشته باشد و اگر مردم در زمینه سبد کالا به زحمت افتادند، من به عنوان رییس جمهوری از آنها عذرخواهی می‌کنم.» ضمن این که تا جایی که حافظه ام یاری می‌کند شهید رییسی هم در یک مورد عذرخواهی کرده است. بنا‌براین قطعا رییس جمهوری پزشکیان اولین رییس جمهوری عذرخواه نیست.
اهل نماز روزانه ده بار از خداوند تبارک و تعالی طلب هدایت در مسیر و راه مستقیم، راه درست، راه خدمت به مردم می کنند که معنایش در عین حال بازداشته شدن از خطا و طی مسیر غلط است. در اداره امور جامعه مسیری که مردم را به دشواری بیندازد، یا به امری که می دانیم، شاهدیم و همه چیز گواه بر اشتباه بودن آن است، اصرار بورزیم و بورزند، مسیری غیر خدایی و شیطانی است.
شخصیت سازی کاذب از برخی آدم های فاقد هرگونه تخصص و توانمندی و حتی صلاحیت های عمومی و رفتاری و فریفته شده در قدرت، در سیستم تصمیم گیری و تصمیم سازی های راهبردی و مهم، بلای جان کشور است، ولی حاضر به قبول آن نیستیم، نه عذرخواهی می کنیم، استعفا و کناره گیری هم محلی از اعراب ندارد و نتیجه اش می شود بدبینی به دين و زده شدن از آن!
روزگاری قدرت مرجعیت بزرگان در مقاطع حساس، ناجی جامعه بود. این بزرگی لزوماً به معنای داشتن مسئولیت‌های بزرگ نیست.سال هاست که از “بزرگ پروری” فاصله گرفته ایم و ظاهراً آدم ها، نباید از حد معینی بلندتر و تأثیرگذارتر شوند!
در جامعه ای که آدم ها نتوانند با صلاحیت‌های کامل از حد معینی بلند تر و تاثیر گذار تر شوند، کوتوله ها رشد می کنند که « عزت الله ضرغامی» رئیس سابق رادیو و تلویزیون و وزیر در دولت سیزدهم در توئیتی به کنایه ولی گزنده در توصیف آن جامعه که ظاهری دینی هم دارد، می نویسد :
مدتی است که روی آیات حکمرانی قرآن کار می کنم.گسل بین آن‌چه که قرآن می گوید با آنچه که امروز با آن مواجه‌ایم زیاد است.
آن حکومتی که حفظ آن اوجب واجبات است، باید بر اساس آموزه های قرآنی باشد. ورود به این بحث قرآنی، بودجه هم نمی خواهد. امان نامه می خواهد!»
📄 برای‌ مطالعه نوشته های نویسنده متمنی است لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار

هوای بد و آلوده که اکثر روزهای سال تهران و شهرهای بزرگ کشور با آن روبرو هستند، از ابعاد مختلف یک «فاجعه ملّی» است.

مساله آلودگی هوا که حالا تقریبا همه ی شهرهای ایران درگیر آن هستند، از سال ١٣٣٩ مورد توجه بوده است ولی در عمل نه آن‌زمان و نه دوره حاضر، اقدامی عملی و موثر برای رفع و حلّ آن نشده و نتیجه این شده که به گفته وزیر بهداشت دولت حاضر، سالی تا ۵٠ هزار نفر از عوارض مستقیم آلودگی هوا جان می دهند.
در هجدهم مهرماه سال ١٣٣٩ دکتر جهانشاه صالح وزیر بهداری وقت در اظهاراتی گفت :" هوای تهران برای زندگی ناسالم است و باید جمعیت شهر و شمار اتوموبیل ها کنترل شود."
جمعیت تهران در سال١٣٣۵ / یک میلیون و ۵١٢ هزار نفر یعنی ٧/٩ درصد جمعیت کشور و در سال ١٣۴۵ فاصله دو سرشماری، دو میلیون و ٧١٩ هزار نفر برابر با ١٠/۵ درصد جمعیت کشور شد.
استاندار به «اعتماد آنلاین» گفته است؛ جمعیت تهران بین ١٨ تا ١٩ میلیون نفر با اتباع خارجی که منظور افغانستانی هایند ، است.وزیر کشور جمعیت افغانستانی ها در ایران را شش میلیون نفر و منابع دیگر هشت میلیون تن و بیشتر ذکر کرده اند . به گزارش استاندار هرساله ٢٠٠ تا ٢۵٠ هزار نفر به جمعیت تهران اضافه می شود و پایتخت در آستانه ٢٠ میلیونی شدن است.
از اخطار دکتر صالح تا حالا، ۶۴ سال، فرصت کمی نبود که اگر اراده ای برای زندگی سالم مردم نزد مسئولان وجود می داشت، به حل مساله ای می پرداختند که همه ی عوامل آن هم شناخته شده است و بارها هم مورد تحقیق و راهکاریابی قرار گرفته است.

خنده دار تر از این نشنیده ام در حالی که تهران همه ساله بویژه در فصل سرما بیشتر از آلودگی هوا می نالد، مسئولان شهری و شهرداری در ملاقات‌ با خارجی ها مثل ملاقات اخیر با شهردار سارایوو شعار آمادگی برای انتقال تجربیات مبارزه با آلودگی هوا را می دهند!

خنده دار تر از این نشنیده ام در حالی که تهران همه ساله بویژه در فصل سرما بیشتر از آلودگی هوا می نالد، مسئولان شهری و شهرداری در ملاقات‌ با خارجی ها مثل ملاقات اخیر با شهردار سارایوو شعار آمادگی برای انتقال تجربیات مبارزه با آلودگی هوا را می دهند!
علیرضا زاکانی، شهردار تهران ۲۸ آذر ١۴٠٣ در گفت‌وگوی ویژه با شبکه خبر تلویزیون، با وجود آمارهای هشداردهنده درخصوص آلودگی هوا، به عملکرد مدیریت شهری در حوزه هوای پاک «نمره خوبی» داد. این در حالی است که از ابتدای سال ۱۴۰۳ تا ٢٨ آذر ماه فقط پنج روز هوای پاک در تهران ثبت شده و ۹۲ روز هوای ناسالم گزارش شده است.
در بحث آلودگی هوا، برای ۲۳ دستگاه اداری مسئولیت تعریف شده است اما هیچ زمانی گزارشی از کارهای آن‌ها اگر شده باشد! منتشر نشده است و تنها چاره تعطیلی دانسته شده است که آن‌هم بحران را از نقطه‌ای به نقطه‌ای دیگر منتقل می‌کند.

كميسيون امنيت ملّی‌ مجلس شورای اسلامی در سال ١٣٨٧ آلودگی هوا را به عنوان يك «تهديد امنيتى» جدی مورد بررسى قرار داد كه البته بعد رها و موضوع از بيخ و بُن فراموش و همه چیز به «باد» سپرده شد.

هوای بد و آلوده که اکثر روزهای سال تهران و شهرهای بزرگ کشور با آن روبرو هستند، از ابعاد مختلف یک «فاجعه ملّی» است. آمارهای بانک جهانی، خسارت ناشی از آلودگی هوا در کلان شهرهای ایران را حدود ۱۰ میلیارد دلار برآورد کرده است که یک سوم از این رقم متعلق به شهر تهران است.
بانک جهانی در سال ۲۰۰۴ خسارت ناشی از آلودگی هوا در ایران را حدود هفت میلیارد دلار اعلام کرده‌ بود که آمار جدید نشانگر افزایش بی سابقه میزان این خسارات به اقتصاد ایران است.
در یادداشت های قبلی ام در مورد آلودگی هوای تهران و دیگر کلان شهرهای کشور مستنداً نوشتم؛ آنچه سبب وضعیت موجود شده ، قانون گریزی نهادهای مسئول و بی اعتنایی به مصوبات قانونی و توصیه های کارشناسی بوده است که البته باید به آن مسائل فرهنگی و اجتماعی و رفتاری شهروندان را نیز افزود.
فراوانى آلاينده ها در هواى تهران امروز نه فقط يك مساله زيست محيطی كه به دلايلی چند يك تهديد جدى از منظر امنيت ملّی است و نگاه به موضوع از همين منظر بود كه كميسيون امنيت ملّی‌ مجلس شوراي اسلامى را وداشت تا مساله را در سال ١٣٨٧ در دستور كار خود قرارداده و آن‌را به عنوان يك «تهديد امنيتى» جدی مورد بررسى قرار دهد كه البته بعد رها و موضوع از بيخ و بُن فراموش شد و همه چیز به «باد» سپرده شد.
📄 برای‌ مطالعه نوشته های نویسنده متمنی است لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar

*رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار
نظامی ارشدی که سابقه فرماندهی و وزارت دارد، گفته است : «وعده صادق سه در زمان خودش انجام خواهد شد/ فرماندهان نیروهای مسلح کوتاه نخواهند آمد.
مطمئن باشید فرمانده‌های نیروهای مسلح پیش از من و شما در میدان هستند و آماده‌اند و خود را برای مسائل بزرگ آماده کردند و هیچ هم کوتاه نخواهند آمد و این مسئله، مسئله‌ای نیست که دولت بتواند در مقابل آن بایستد. البته این حرف به این معنا نیست که دولت در مقابل تصمیم فرماندهان نظامی اقدام می‌کند. اراده فرماندهان ارشد ما با برخی حواشی تغییر نخواهد کرد.» /همشهری آنلاین و خبر فوری و دیگر رسانه ها

نيروهاى مسلح مظهر نظم و انضباط هستند و اصلی ترین ویژگی هایی که یک نظامی باید از آن برخوردار باشد، اطاعت پذیری و نظم پذیری و تابع سلسله مراتب فرماندهی بودن است.

در پاسخ به این نظامی ارشد ابتدا باید گفت که امور نظامی کشور از شئون رهبری و فرمانده کل قوا است و دولت صرفاً مسئولیت های تدارکاتی و پشتیبانی در حدود مقرر و دیده شده در قانون را دارد که توسط وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح انجام می شود.
دوم، باید متذکر شد که از گفته نظامی بالا برداشت هایی می شود که نه در ایران و نه در هیچ کجای جهان آن‌هم در این دور و زمانه شنونده ندارد، هیچ! بشدت هم با آن مقابله و برخورد می شود و قطعاً تذکرهای لازم از مجاری مربوطه به گوینده داده شده و من بیش از این ورود نمی کنم.
نيروهاى مسلح مظهر نظم و انضباط هستند و اصلی ترین ویژگی هایی که یک نظامی باید از آن برخوردار باشد، اطاعت پذیری و نظم پذیری و تابع سلسله مراتب فرماندهی بودن است.
قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، فرماندهی کل نیروهای مسلح را به رهبری داده است و او است که در امور نظامی تصمیم گیر نهایی و فرمانده اصلی است، و بدیهی است که ایشان هم نظر و مشاوره های شورای عالی امنیت ملّی و مشاوران را مورد توجه قرار می دهند، اما نظر نهایی با رهبری است.
قـانـون اسـاسـی جـمـهـوری اسـلامـی ایران برای نیروهای مسلح ، مبانی مشخصی را طرح ریزی کرده است که مهم ترین آن ها به اجمال عبارتند از : پاسداری از استقلال و تمامیت ارضی کشور و پاسداری از انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران
مرحوم امام خمینی (ره) در وصیت‌نامه یشان تاکید دارند که : «وصیت اکید من به قوای مسلح آن است که همان‌طور که از مقررات نظام، عدم دخول نظامی در احزاب و گروه‌ها و جبهه‌ها است، به آن عمل نمایند و قوای مسلح مطلقاً، چه نظامی و انتظامی و پاسدار و بسیج و غیر اینها، در هیچ حزب و گروهی وارد نشده و خود را از بازی‌های سیاسی دور نگه دارند.»
«ورود سیاست در ارتش شکست ارتش است، این را باید بدانید و شرعاً جایز نیست». عبارت ارتش همان‌طور که از کلیت سخنان امام (ره) استنباط می شود، کلیه نیروهای مسلح اند.
تقریبا در تمام کشورهای جهان مرسوم است که نظامیان نباید در امور سیاسی دخالت داشته باشند و پرواضح این‌که اگر نظامیان در موضوعات سیاسی مداخله کنند از رسالت و وظیفه اصلی خود دور می‌شوند.
براساس ماده ۴٠ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح ‌عضویت کارکنان نیروهای مسلح در سازمان‌ها ، احزاب، جمعیت های‌ سیاسی و مداخله یا شرکت و یا فعالیت آنان در دسته‌بندی ها و ‏مناقشه‌های سیاسی و ‌تبلیغات انتخاباتی ممنوع است و مرتکبان به شش ماه تا سه سال حبس محکوم می‌گردند‌.
📄 برای‌ مطالعه نوشته های نویسنده متمنی است لینک های زیر را دنبال کنید:

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar