تهران - ساعت 7و 23دقیقه و 13 ثانیه صبح روز شنبه پنجم آذر 1390 - محل خیابان ولی عصر (عج) - نرسیده به خیابان شهید مطهری - كوچه افتخار 
* اينجا محدوده طرح ترافيك است .دوربيني روي پايه اي فلزي بلند نصب شده است تا تخلفات احتمالي را ثبت كند.
يك ال 90 مشكي رنگ وارد كوچه مي شود. پسر بچه اي ده ، يازده ساله از آن پياده مي شود و بلافاصله در پشت ماشين ، جايي كه پلاك آن قرار دارد ، موضع مي گيرد.
پسر : بابا اينجا خوبه !
پدر : آره بابا! دستاتو اين ور آن ور بذار ،يعني داري هول مي دي !
پسر بچه كه ظاهري مدرسه رو دارد ، آنچنان مي كند كه پدر ! گفته است. ماشين حركت مي كند و او به دنبال ماشين مي دود ، مثلا دارد هول مي دهد.
كمي كه از دوربين فاصله مي گيرد ، مي ايستد . پسر بچه مي دود و سوار ماشين مي شود.
مي بينم كه خنده بر لب دارد . پدر هم ته دلش حتما خوش خوشكانش مي شود . امروز هم وارد محدوده ممنوعه طرح ترافيك شد .
حتما طول روز كه صحبت آلودگي هواي تهران و ترافيك مي شود ، حرفهاي كارشناسي ! بسياري دارد.
مي گويند ؛ وقتي به بچه اي كه تلفن را برداشته گفته مي شود ، اگر من را خواستند بگو نيستم !اولين درس دروغ گويي را به او داده اند . و باز مي گويند : احترام به قانون را بايد از كودكي آموخت .
* اين مطلب را در زمان ذكر شده براي استفاده روي خروجي سازمان خبرگزاري جمهوري اسلامي نوشتم . جالب ديدم اينجا هم براي شما بگذارم .
بااحترام - پيشدار
برای نسل من ، هشت سال جنگ تحمیلی رژیم بعثی عراق علیه ایران اسلامی نه یک واقعه ، که از دل آن هزاران هزار خاطره بیرون آمده باشد ، که ما با آن زندگی کردیم ، بزرگ شدیم و حتی هویت یافتیم . جنگ همه اش خاطرات تلخ نبود ، از دل آن درس ها و پندهایی برای فردی چون من بیرون آمد که اگر خوب آنها را می دیدم و یا حتی اگر آنهایی را که هنوز هم وجود دارد و می شود نشانه هایی از آنها یافت ، ببینم ، همه ی وجودم را متحول می کرد . یکی از آن خاطرات همیشه در یاد من ماندنی ، در 26 مرداد سال 1369 رقم خورد، روزی که نخستین گروه ازآزادگان سربلند از صد دام رستن و من دیدم ، مردان مردی را که همیشه عمرم ، سرم را به جهت افتخارهایی که آنها برایم کسب کردند ، بالا می گیرم.
ادامه مطلب
عدم فرهنگ سازي براي پديده ها و وقايع نويي كه به قصد سهولت و تسهيل در امور وارد زندگي ما مي شود ،بسياري از مواقع به آنجا مي انجامد كه گذشته را هرچند وقت گير ، پرهزينه و پرمساله، به وضعيت جديد ترجيح دهيم .
يكي از اين پديده ها كه در كشور ما حداقل دو دهه بعد از رايج شدن در بسياري از كشورهاي ديگر رواج يافت ، كارت بانك و دستگاههاي معروف به عابر بانك بود .من كه به ياد ندارم هيچ ارگان و سازمان و بانكي ، حتي راديو و تلويزيون مثلا در يك برنامه مشخص و به صورتي جامع به معرفي اين دستگاهها و كاركردهاي آن پرداخته باشد ، شايد شما ديده باشيد و به ياد هم بياورد ، ولي نتيجه امر ؟ اين شد كه خرده فرهنگ ها شكل گرفت ، و هر كس براي خود فرهنگي در استفاده از اين دستگاهها ساخت تا آنجايي كه متاسفانه امروز خيلي ها به خود اجازه مي دهند وقتي شما عمليات بانكي با اين دستگاهها انجام مي دهيد ، كاملا سرك بكشند و همه ي كارهاي شما را زير نظر داشته باشند و جالب اينكه گاهي به خود حق هم مي دهند كه به شما تذكر بدهند كه مثلا اين كار را بكن و يا نكن !
ادامه مطلب
پريروز : روزهاست كه جنگ در افغانستان شدت يافته است. من به عنوان خبرنگار ايرنا در شرق آسياي مركزي ازجمله ماموريت دارم كه اخبار تحولات افغانستان در شمال اين كشور را پوشش دهم . 
خبرنگار ما در مزار شريف 'محمود صارمي ' چند روزي است كه براي درمان بيماري اش به ايران رفته است و ايرنا در افغانستان عملا خبرنگاري ندارد.
ادامه مطلب
تهران - ساعت 7 و 13 دقیقه صبح سه شنبه هشتم آذر 1390 – كوچه افتخار – خیابان ولی عصر(عج) –زیر خیابان شهید مطهری
يك سمن
د نقره اي رنگ وارد كوچه مي شود.اين جا محدوده طرح ترافيك تهران است. دوربيني بالاي يك ميله بلند قرار دارد كه كارش ثبت پلاك خودروهاي متخلف است.
آقاي راننده سمند دو سه قدمي كه وارد كوچه مي شود ، مي ايستد . خانمي از آن پياده مي شود و به دنبال سمند به راه مي افتد . با گوشه هاي لباسش سعي مي كند پلاك خودرو را بپوشاند.
'دا' سرگذشت خانم حسيني يكي از زنان قهرمان مدافع خرمشهر را برخلاف كتابهاي ديگر چند هفته اي طول كشيد كه خواندم . بعضي صفحات و يا پاراگراف هاي آنرا ، چند باري خواندم . با هر صفحه آن خاطرات بسياري برايم زنده شد . جنگ ، خرمشهر و آن همه گذشت و ايثار ، و گريه ها كردم .
گفته ام اگر روزي خانم حسيني را ديدم با نهايت افتخار به او چادري هديه خواهم داد و جلوي او زانو مي زنم . بارها براي آن خواهرم گريستم كه چطور در اوج جنگ ، حتي آنجايي كه مرگ ميلي متري هم با او فاصله نداشت ، چادرش را زمين نگذاشت . همان چادر مشكي پاره پاره شده ، و من چه افتخارها به او كردم ومي كنم.
نام کتاب: بد حجابی؛ مقصر ما هستیم
نویسنده: رئوف پیشدار
حجم فایل: ۳۲۶ کیلوبایت
پسوند: jar
سازنده: موسسه قایمیه
توضیحات:
دوستان پلید؛ دخترک مسیحى در رشت؛ جوان خیلی آرام و متین به مرد نزدیک شد و با لحنی مؤدبانه گفت؛ در تفسیر روح البیان نقل شده است :؛ از دست رفته؛ دیو سیرتان؛ دختری در دام هوس؛ در یکى از خانواده هاى محترم ، زنى زیبا و خوش اخلاق زندگى مى کرد، او با شوهر و چهار فرزندش با وجودی که شوهرش چندین سال از او بزرگتر بود. در یک جوّ پر مهر و محبت و با تفاهم کامل روزگار را سپرى مى کردند.؛ یکى از علماء مشهد مى فرمود:؛ دختر و پسرى که از برترى و زیبائى ، وجاهت ، جذابّیت بر خوردار است ، باید بداند که او بیشتر در معرض خطر است .؛ جوانى را که متهم بقتل بود دستگیر کردند و از او سؤال کردند که چرا چنین عمل شنیع را بوجود آوردى ؟؛ مردى به مهمانى رفته بود، پس از صرف نهار، صاحب خانه براى کارى بیرون رفت ، مرد مهمان از این فرصت استفاده کرده ، پس از انجام عمل منافى عفت با همسر میزبان ، او را کشت .؛ روزى یک تیم ورزشى از یک شهرستان ، پهلوان کُشتى شهر دیگرى را براى مسابقه دعوت کرد. قهرمان مزبور به دعوت آنان پاسخ گفت ، و همراه همسر زیبا و بى حجابش راهى آن شهر شد، بازى کنان و کشتى گیران شهر، براى استقبال وى به فرودگاه آمدند و با گرمى به وى خیرمقدم گفتند، سپس آن پهلوان همسر خود را به رفقایش معرّفى کرد، و وى را براى دست دادن به آنان جلو انداخت و بازى کنان با گرمى و لبخند با همسر وى دست دادند.
نويسنده: رئوف پيشدار
در ميان پيمان ها و توافق هاي دسته جمعي بين المللي، هيچ يك به اندازه پيمان منع توليد، تكثير و اشاعه سلاح هاي هسته اي موسوم به ان.پي.تي محبوب نبود. بشر اميدواري هاي بسياري داشت تا كه در سايه اين پيمان بتواند بدون ترس و دلهره از سلاح هاي هسته اي كه قدرت تخريب و ويرانگري آن را در جنگ دوم جهاني به چشم ديد، زندگاني خود را داشته باشد. نمايندگان كشورهاي جهان در سال 1968 اساس پيمان را در چارچوب گفت وگوهايي طراحي و پي ريختند كه در سال 1970 پس از رفت و آمدها و تبادل نظرهاي بسيار، مفاد آن براي اعضا لازم الاجرا شد. روح پيمان و چكيده و عصاره آن همان شعاري است كه «كنفرانس بين المللي خلع سلاح و عدم اشاعه» كه فروردين ماه سال 1389 در تهران برگزار شد، سرلوحه كار خود قرار داده بود: «انرژي هسته اي براي همه، سلاح هسته اي براي هيچكس». اميدواري بشر به زندگاني بدون نگراني از سلاح هاي هسته اي دوام چنداني نياورد و نخستين و اساسي ترين قدم ها براي تعبير «بان كي مون» دبيركل سازمان ملل «بي اعتمادي» به پيمان ان.پي.تي توسط قدرت هايي برداشته شد كه به صراحت پيمان با عنوان «قدرت هاي هسته اي آن زمان» را پذيرفته و متعهد شده بودند كه به خلع سلاح هسته اي تن دهند. نمايندگان جامعه بشري كه آن زمان پاي پيمان ان.پي.تي امضا گذاشتند، اذعان داشتند كه با توجه به ويراني هايي كه يك جنگ هسته اي براي نوع بشر به بار مي آورد و در نتيجه نياز به يك تلاش همه جانبه براي جلوگيري از خطر چنين جنگي و اتخاذ اقداماتي در جهت حفظ امنيت مردم بايد جلوي گسترش سلاح هاي هسته اي را گرفت و در همان حال كه كشورها اجازه دارند تا براي اهداف و مقاصد و منافع صلح جويانه توان شكافت هسته اي پيدا كنند، همه مساعي جميله دولت ها و ملت ها بايد مصروف آن گردد كه جلوي توليد، تكثير و اشاعه سلاح هاي هسته اي گرفته شود. اساسي ترين نكته و در حقيقت روح پيمان ان.پي.تي، خلع سلاح بود كه نه تنها قدرت هاي هسته اي به آن تن ندادند كه با انتقال آن به رژيم شروري مانند رژيم صهيونيستي و كشورهاي غيرعضو پيمان، اساسي ترين ضربه را به اعتبار پيمان و اميدهايي كه به آن بسته شده بود، زدند. آنچه ايران در چارچوب پيمان ان.پي.تي و پادمان هاي آن به دنبالش است، پاسخگويي و تامين يك نياز اساسي براساس منافع ملي و ناشي از اختيارات ذاتي (حق) درجهت توسعه مي باشد كه پيمان ان.پي.تي هم به عنوان يك شهادتنامه و اعتراف عمومي برآن تاكيد گذاشته و صراحت بخشيده و اين حقي نيست كه يك عده اي به عده اي و يا يك طرف داده باشند و يا بخواهند از آن بگيرند. هدف ايران از تعقيب يك برنامه هسته اي مسالمت آميز به قصد دستيابي به امكاني تازه براي توليد انرژي، بارها و بارها از سوي مقامات ايراني و از جمله رهبر معظم انقلاب – و از جمله در پيام به كنفرانس خلع سلاح در تهران - تبيين و تشريح شده است. ايران براي راست آزمايي برنامه هاي هسته اي اش حتي تا به اين حد جلو رفته كه نه تنها به بازرسان آژانس بين المللي انرژي هسته اي، كه به خبرنگاران نيز اجازه داد بدون محدوديت به بازديد از اين تاسيسات بپردازند كه طبق پيمان ان.پي.تي دستيابي به آن از حقوق اساسي اين كشور مي باشد و شامل چرخه اي مي شود كه غني سازي هم جزيي از آن است. از منظر ايران به عنوان قديمي ترين عضو پيمان ان.پي.تي و از اعضاي بنيانگذار آژانس بين المللي انرژي هسته اي، نه فقط ملت ايران، كه همه ملت هاي دنيا حق دارند از منافع صلح آميز شكافت هسته بهره مند گردند. در اين ميان «ملت هاي خاورميانه که مانند ديگر ملت هاي جهان تشنه صلح و امنيت و پيشرفت اند حق دارند که با بهره گيري از اين فناوري، جايگاه اقتصادي و موقعيت برتر نسل هاي آتي خود را تضمين کنند. شايد يکي از اهداف غبارآلود کردن فضا در مورد برنامه هاي صلح آميز هسته اي جمهوري اسلامي ايران اين است که مانع از توجه جدي ملت هاي منطقه به اين حق طبيعي و ارزشمند خود شوند.» (بخشي از پيام رهبري معظم انقلاب به كنفرانس بين المللي خلع سلاح و عدم اشاعه). با چنين نگاه، اعتقاد و ايمان و در عين حال كارنامه اي كاملاً روشن، ايران از سوي قدرت زياده خواه و شروري مانند امريكا كه تنها مجرم اتمي جهان تاكنون است، به داشتن برنامه هسته اي ناشفاف متهم مي شود. امريكا در همان حال كه ايران را متهم مي كند، خود با توزيع فناوري هسته اي ميان كشورهاي غيرعضو پيمان و در همان حال تقويت توان و قدرت هسته اي رژيم شرور صهيونيستي، گناه بزرگ آلوده شدن بيشتر جهان به سلاح هاي هسته اي را بر دوش دارد.
منبع :
روزنامه ايران، شماره 5019 به تاريخ 6/12/90، صفحه 2 (سياسي)
□
http://www.islamicecenter.com/ketaabkhaaneh/ketaabkhaaneh_hajj.html
دو كتاب من با عنوان :
و من نه حتي ذره اي در اين اقيانوسم
و
اينجا تا خدا فاصله اي نيست
را قبلا بعثه مقام معظم رهبري منتشر كرده است .
خوشحال خواهم شد اگر ملاحظه فرموديد ، نظرات خود را براي بهره مندي من ارسال بفرماييد.
رئوف پيشدار
