​​​​* رئوف پیشدار
استاد دانشگاه و روزنامه نگار
نمایندگان مجلس در جریان بررسی بند (ث) تبصره‌ی یک لایحه بودجه ١۴٠۴ عبارت (مؤسسات رسانه‌ای حسب مورد دارای مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما) را حذف کردند.در نتیجه موسسات رسانه‌ای مجوزدار سال آینده مشمول مالیات می‌شوند و باید مالیات پرداخت کنند. در این صورت سال آینده فشار بی‌امانی به رسانه‌های چاپی و آنلاین و... وارد خواهد شد.
اگر بند مورد نظر در نهایت به قانون تبدیل شود، بی هیچ تعارفی باید فاتحه مطبوعات که منظور ما در اینجا مطبوعات «مستقل» اند را خواند، وگرنه مطبوعات دولتی و شبه دولتی مصادره ای که مشکلی برای بقای ندارند، آن‌ها به بودجه های بی حساب و کتابی وصلند که در عین حال به آن‌ها مصونیت نیز می دهد.
مطبوعات مستقل البته از این اقدام مجلس شورای اسلامی استقبال خواهند کرد! زیرا اگر بمانند، بیشتر در فعالیت های حرفه ای خود عدالت خواه خواهند بود که وظیفه ای ذاتی برای رسانه مستقل است.
مطبوعات مستقل در ایران همین حالا هم از نظر اقتصادی در کما اند، در اقتصاد راکد، کسی به مطبوعات آگهی نمی دهد، جایی که مردم دغدغه اولشان حتی در روزهایی که بوی عید دیگر نمی آید، غذا است، کسی مطبوعات را آبونمان نمی شود. این دو عمده منابع تامین مالی مطبوعات مستقل اند.
مطبوعات مستقل! مانند هر بنگاه اقتصادی دیگر، باید بتوانند دخل و خرج خود را داشته باشند ، لذا من از حذف معافیت مالیاتی استقبال می کنم به شرطی که آزادی های مشروع و قانونی طبق قانون اساسی به آن‌ها بازگردد و وزیری یافت نشود که هویت حرفه‌ای ده‌ها خبرنگار بازداشت شده در حوادث ١۴٠١ را انکار کند، گویی که همه ی این بازداشتی ها چنار بودند! که از دشمن پول گرفته بودند تا در مملکت آشوب کنند. آن زمان که مطبوعات مستقل بضاعت های خود را باور کنند و نظام هم به قانونی که عالی ترین سند رابطه ملت و حاکمیت است، یعنی قانون اساسی تن دهد، تن هیچ خبرنگاری از نقل خواسته های مردم، انتظارات و آمال آنان نخواهد لرزید که فردا چه خواهد شد، آیا هم‌چنان خواهد توانست بنویسد!
برای کشوری ٨۰ و چند میلیونی نه عیب! که ننگ و عار است که شمارگان هیچ یک از مطبوعاتش، اعم از دولتی، خصوصی و حزبی و ارگانی بیشتر از ده هزار نسخه نباشد که حجم بزرگی از آن نیز برگشت می خورد و مردم با دیدن آن‌ها بگویند؛ این‌ها همه دروغ است. چرا؟
جواب محترمانه شده مردم : این‌ها همه تبلیغات حکومتی است! منبع اطلاعاتی مردم اما، رسانه های بیگانه! مهم نیست که صدا و سیمای انحصاری کشور با بودجه میلیاردی، پربیننده ترین برنامه اش زندگی حیوانات « راز بقا» است.
شرایط تحمیل شده به مطبوعات طی دهه ها که آن‌ها را در اغلب موارد از پرداختن به وظیفه خطیر اطلاع رسانی صادقانه و تنویر افکار عمومی باز داشته ، اینترنت و فضای مجازی و توسعه و تنوع رسانه های ارتباطی ، به مرور کار را به جایی رسانده است که در حال حاضر تقریبا تمام روزنامه های کشور صرفا با انتشار آگهی های دولتی سراپا هستند. نقش بی بدیل رسانه های مکتوب در رشد و توسعه اجتماعی و فرهنگی جوامع و مرجع بودن آن‌ها در کنار پیام رسانه های غیر مرجع ، بر کسی پوشیده نیست . کمیت و کیفیت رسانه های مکتوب علاوه بر نشانگری رشد فرهنگی و اجتماعی و بالندگی در یک جامعه ، و نقش آن‌ها در آموزش و پرورش شهروندان متمدن و مسئول و مسئولیت پذیر ، گواه برقراری چند صدایی در جامعه و حاکمیت مردم سالارانه و دموکراسی است . مطبوعات مستقل سمبل مردم سالارانه بودن یک نظام سیاسی اند و هیچ نظامی نمی تواند بدون وجود و حتی پذیرش حق نظارت مطبوعات بر فعالیت های خود به عنوان نماینده افکار عمومی ، ادعای دموکراتیک بودن داشته باشد.
نگاه امنیتی به رسانه ها بخصوص رسانه های مکتوب ، روی اقبال مردم به این دسته رسانه ها اثر منفی گذاشته است و به موازات آن گرانی و نبود روز افزون مواد چاپ و معضلات دیگر، از شمارگان عنوانی ونسخه ای جراید کاست تا به امروز که اندک جریده باقی مانده برای حیات دست به دامن دولت می شوند تا یارانه بگیرند و آگهی دریافت کند و یک جوری امروز را به فردا برسانند شاید فرجی حاصل شود.حال آنکه علمای ارتباطات شدیدا اعتقاد دارند رسانه ها نباید دولتی باشند، و نباید به دولت ها اتکا کنند که این اتکا مغایر با اصل استقلال "قوه رسانه "است ، ولی چاره چیست !
🟡 برای مطالعه نوشته های نویسنده ،لطفا لینک های زیر را دنبال کنید.

https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO1

https://x.com/lioeLabnnjAz2HE?s=09

https://t.me/raoufpishdar

eitaa.com/raoufpishdar

https://www.facebook.com/Raoufpishdar

https://www.instagram.com/Raoufpishdar