11 سال در « اعتماد » زیر عنوان « بر ناممکن‌ها اصرار نکنیم » به زبانی بسیار ساده از غیر ممکن بودن امری به نام «فیلترینگ»در شبکه اینترنت از نظر فنی و در حد بضاعت علمی خود نوشتم" برناممکن ها اصرار نکنید ."

 آن زمان هیچ خبری از شبکه های پیام رسان مبتنی بر موبایل و حتی بسیاری شبکه‌های اجتماعی امروزی نبود. وبلاگ تازه در اینترنت معرفی شده بود و من هم صفحه ای داشتم .دانشجوی مقطع لیسانس بودم و در مقاله پایان تحصیلم ( چیزی شبیه پایان‌نامه و رساله در تحصیلات تکمیلی) تحقیقی جامع صورت دادم که زیر عنوان «وبلاگ نویسی، یک فرصت در حوزه امنیت ملی ایران » نشر یافت.
همان سال‌ها دامنه‌هایی که امکان وبلاگ نویسی را ارائه می کردند، فیلتر شدند ! اما وبلاگ نویسی ایرانی‌ها ادامه یافت تا آنجا که ایرانی‌ها بعد از چینی ها  بیشترین تعداد وبلاگ‌نویس‌ها بودند.
آن زمان نوشتم به جای برخوردهای سلبی  با فناوری نگاهی ایجابی داشته باشید. گفتم : تولید محتوا را تشویق کنید و «‌سواد رسانه ای »را ارتقا دهید. تا آن زمان یاد ندارم واژه سواد رسانه‌ای را ایرانی‌های اهل مطالعه جز از زبان « ژان گازنو » ی کانادایی شنیده بودند.
نفوذ اینترنت و شبکه های اجتماعی امروز به حدی رسیده است که نظراتی مانند« دهکده جهانی» را محو کرده  و جهان را در حد یک گوشی تلفن همراه کوچک کرده است . اینجاست که می گوییم : جهان من امروز در دست من است ، جهان من همه جا با من است حتی در رختخواب!
دسترسی به اینترنت پرسرعت و بدون محدودیت، امروز یکی از نشانه‌های دموکراسی و میزان سنجش جاری بودن آن در یک جامعه دانسته می‌شود و در اغلب کشورهای دموکراتیک  هر گونه محدودیت در آن، در دادگاه از جمله دادگاه های قانون اساسی قابل رسیدگی است.
در ایران  نيز این مهم با عنایت به روح قانون اساسی و قوانین و قواعد آمره موضوعی یا عمومی مانند« منشور حقوق شهروندی» بايد جاری باشد.
در غیاب دادگاه قانون اساسی،  دیوان عدالت اداری صلاحیت آن‌را دارد تا نقض حقوق شهروندی را تا به همین جای آن حتی اگر پیام رسان تلگرام فیلتر نشود، با نگاه به منشور حقوق شهروندی به عنوان یک سند اداری که روح خود را از قانون اساسی دارد، رسیدگی کند.
آزادی انسان در انتخاب سبک زندگی خود،  در منشورهای جهانی مانند منشور حقوق بشر به رسمیت شناخته شده و به‌عنوان یک سند فرادستی، همه کشورهای پذیرنده  از جمله ایران موظف به احترام و رعایت آن هستند .
 فراموش نشود که قانون اساسی عالی ترین سند در تنظیم روابط میان ملت و دولت به معنای عام آن است و هیچ یک از دو طرف حق نقض آن و عمل دلخواه به بخش یا بخش‌هایی از آن‌را ندارد.
در غیاب احزاب ریشه دار در ایران که تعهدات نامزدهای انتخابات برای نهادهای انتخابی را تعهد و تضمین و پیش بری کنند، دادن وعده‌های رنگارنگ حتی خارج از صلاحیت برای کسانی که سودای قدرت دارند، متاسفانه به امری عادی ! در کشورم تبدیل شده است . افکار عمومی این مهم را فهمیده است اما صاحبان قدرت هنوز به آن که بی اعتمادی روز افزون انجامیده، باور ندارند. از جمله تعهدات رییس جمهوری روحانی در رقابت های انتخاباتی به‌خصوص برای ریاست بر دولت دوازدهم، احترام به حقوق شهروندی و حقوق اساسی آحاد ملت بوده و رییس جمهوری برای رعایت آن سوگند نيز یاد کرده است .
فیلترینگ یک پیام رسان در اینترنت، مانند بستن یک جوی آب منشعب از یک رودخانه بزرگ است . رودخانه را نمی‌توان بست چون زندگی به آن وابسته است . فیلتر کردن اینترنت،مردم را به قانون گریزی تشویق می کند. به جای محدود کردن دسترسی ، دسترسی را توسعه دهیم و همزمان سواد رسانه ای را تعمیق ببخشیم . در اینترنت راه برای دور زدن هر سدی وجود دارد . از تجربیات گذشته درس بگیریم و بی خود از جیب مردم برای وجاهت خودمان هزینه نکنیم .  
جهان امروز مختصات خود را دارد که به سرعت نيز به برکت رسانه‌های ارتباطی در حال تغییر به نفع مردم است. جهان امروز به برکت رسانه‌ها آن‌قدر کوچک شده که می‌توان گفت : جهان من در دست من ،در جیب لباس من و حتی در رختخواب نيز با من است.

 

 
نوشته شده توسط رئوف پیشدار  در ساعت 21:0 | لینک  |