* رئوف پیشدار
استاد دانشگاه - ٣١ تیرماه ١۴٠۲
هم در بیانیه پایانی نخستین نشست مشترک کشورهای آسیای مرکزی و عربستان سعودی و هم در سخنرانی ها رهبران کشورهای حاضر در آن در پایان هفته گذشته ، بارها از عبارت جعلی برای خواندن و یا اشاره به نام تاریخی خلیج فارس استفاده شد .
در میان کشورهای حاضر شاید به اعتبار وطن داری، هم زبانی و هم فرهنگی وج صد البته منافع ملی خودشان به قصد جلب سرمایه های عربستان سعودی به تاجیکستان بود، که امام علی رحمان رئیس دولت را واداشت تا در سخنرانی خود از بیان نام باستانی این پهنه آبی، تنها به عبارت مجهول «خلیج» اشاره کند.
مطابق معمول افکار عمومی تنبلی ها و ملاحظات وزارت امور خارجه را بر نتافت و فضای مجازی پُر شده است از اعتراض به این وزارت‌خانه و سکوت و مماشات آن!
مصادره تاريخ و هويت ملی و سكوت دستگاه ديپلماسي ايران متاسفانه سابقه طولانی دارد. یکی از این ماجراها به روز دهم آذر 1385 باز می گردد که ميليون‌ها بيننده آگاه تلويزيون در سرتاسر جهان و از جمله ايران و فارس زبان‌های بسيار در گوشه و كنار دنيا در مراسم گشايش بازی های آسيايی در دوحه قطر شاهد مصادره چندين شخصيت بزرگ علمی و فرهنگي ايرانى مانند ابوريجان بيروني و ابو علی سينا و "عرب " معرفی شدن آن‌ها بودند .
ایرانی ها قبل و بعد از آن اين انتظار به حق را داشتند كه وزارت امورخارجه ايران و يا در حداقل نهادهای فرهنگي متعددی كه با بودجه های ميلياردی ماموريت تبليغ و نشر از جمله فرهنگ ايرانی را در جهان برعهده دارند ، سريعا نسبت به اين مصادره تاريخ و موارد پرشمار مشابه ! واكنش نشان دهند كه اين گونه نشد .
هميشه از سكوت ضربه خورده ايم .چطور مي شود كه دو گوش برای شنيدن توهين داريم، اما يك زبان برای گفتن اعتراض نه؟ ترسم از این است که عده ای شیر شوند و درخواست کنند تهران پایتخت آن‌ها شناخته شود!
حالا که زبان شان در دفاع از میراث فرهنگی و تمدنی کهن ایران قاصر است ، آقای وزرای متولی حداقل مراقب باشید فردا به دریای شمالی ایران دریای کاسپین - مازندران نگویند : ال دريای عرب !
نوشته های دیگر نویسنده :
https://chat.whatsapp.com/LgEB4ZlnFKY5ohMdKOOZiO